Aktütün ve Şehitler

Şehitler her gün ölüyor, yanlarında sevdikleri ana babaları da ölüyor tabi inancımız gereği şehitler ölmez ama evinden kına yakılarak, davul zurnayla uğurladığımız yavrular, al bayrağa sarılı dönüyor niçin, neden? Ülke bölünmez, ülke satılıyor, ülke elden gidiyor, duyun ey duymaz sağır Ankara, duyun. Yeter bu anaların göz yaşları sizi boğacak, duyun. Neden sizin evlatlarınız yok oralarda, neden hiç birinizin yakını şehit olmuyor? Oysa siz halktan yada diğer kesimden “Müslümansınız”. Size en çok gereken şehitler inancımıza göre çünkü diğer tarafı da garantilemeniz lazım değil mi? Ama şu bir gerçek, hiç üst düzeyde olanın ne evladı, nede yakını yok, gitmiyor hiç de şehit yok.

Şehit ailelerine bakın, zaten yarı ölü hepsi, üst baş, ev bark yarı aç, yarı tok yine de garibim mertçe, dimdik ayakta durup, yutkunarak “vatan sağ olsun” diyor. Helal olsun, utanın ey utanmazlar, uyanın ey kış uykusundakiler, uyanın kutuplarda artık sabah oldu. Duyarsız bir millet olup çıktık, bu açık duyurumdur, yürüyelim analar, biz de gidelim cepheye, biz neden bir Nene Hatun olmayalım? Neden bir Kara Fatma olmayalım? Yavrularımıza destek olalım, onlarla ölmeye gidelim. Siz yiyin beyler, rahatınıza bakın, mal varlıklarınızı yarıştırın, sakın eksik bir taraf varsa haber vermemezlik etmeyin. Sende şu var, bende bu var, tartışın ve yiyin beyler, yiyin. Bizde çok, babamdan kalan çok tarlam var, veririm sakın dara düşmeyin. Eşit olsun biriniz az, birinizin çok olur mu? Üstüne binlerce villa yapın, katlarda olan yakınlarınızı taşıyın. Ne olacak, orda öyle duruyor tarlalar, bir işe yaramıyor nasılsa ama siz sakın mağdur olmayın, başınızı öne eğmeyin. Sizinki azsa, ayıp olmasın sayın vekilim emeklilerin maşlarını da yarıya indirdiniz, oh ne iyi olmuş siz zaten azıcık bir maaşla nasıl geçineceksiniz, hizmetçiniz, aşçınız az almasın.

Şehitlerin maşlarını da veriler inan ki size yardım amaçlı, bu gözü, gönlü tok insanlar. Canını veriyor ya sizin için, evlatlarınız için. Paranın ne önemi var ki? Yeter ki siz başınızı diğer tarafın mal varlığı çok diye öne eğmeyin, sakın ha, üzülürüz vallahi. Yemeden, içmeden kesiliriz, diğerlerinden eksik olmasın sakın ha mülkünüz, araziniz, fabrikanız, yatınız, katınız. Biz bunları hak etmiş koyun sürüsüyüz, Aziz Nesin kalk ta bir daha söyle, az demişsin bu halka, bu hal için bir daha de bence.

Ey yüce Türk milleti, bir avuç çapulcuya yenik mi düşecek? Ey ecdadı şanlı millet, sen ecdadının başını mı eğdireceksin? Bumu bu şanlı Türk milletinin ünü? İnancımız bumu? Atalarımız böyle mi mücadele ettiler? Bumu bizim mücadelemiz? Gidin geldiğiniz gibi, gidin. Yeter kalan yerleri satmadan, bu vatan evladı civanları yok etmeden gidin, gidin Allah aşkına. Yeter acıyın, şu ana karnındaki şehidin yavrusu doğacak, babasını arayacak, soracak. Sizden de hesap sorar inşallah Allah nezrinde.

Ömür boyu boynu bükük kalacak, acıyın yeter. Baba diyene imrenecek, annesine sorurları bitmeyecek, babam nasıldı, nasıl yürüyordu diyecek, nasıl konuşurdu diyecek. Şehidin doğmayan yavrusu, baban yürekli bir aslandı, kahramandı, ülkesini savundu ama onun yaşıtı bey evlatları Avrupa da danstaydı, diyeceğiz. Utanın, utanın tarih bunları yazacak, o doğacak yavruya hesap verin, babasını verin, getirin babasını, ona sarılıp güçlü babam diyecek, okula götür babam diyecekti. Ayakkabı al baba diyecekti, maça birlikte gidecekti. Utanın, uyanın o çocuklar helal etmeyecek size haklarını, babalarının kanlarını.

Ben de helal etmiyorum size hakkımı.

Hafize KILIÇ