Aldırma demek isterdim ama nafile

İSTERDİM

Ölümü düşünmek gözlerinde çığlıklarla
Kuşlara isyan etmek uçamamaktan
Yüreğimdeki sancıları yaşamayı sevmek
Öğrenmemek bildiklerini de silmek

İsterdim yeniden doğmak...

Saçına dokunmak...

İsterdim yeniden...

Acıyı yok etmek kalbinden sevdiklerimin
Geceyi çekip almak günlerinden
Maviye akmak sisli güz denizinde
Günahları affetmek tanrının dileğiyle

İsterdim yeniden doğmak yada hepten yok olmak
İsterdim daha iyi olmak bir melek gibi
Kanat açıp dağlara uçmak
Birileri buna izin vermedi
Buralarda yaşamak izne tabi

Barış Akarsu istermiydi hiç ölümü düşünmeyi, buralardan kaçıp gitmeyi, kanat açıp uçup gitmeyi, sevenlerini bırakıp gitmeyi… Ne zordur sevenlerin yüreklerinde acı, gözyaşı ve özlem… Bitip tükenen genç bir beden… Doğarken ölmek gibi bir şey.

Mücadelesini de verdi, ama Allahın takdiri yaşam bir yerde başlarken başka bir yerde son buluyor ne yazık ki… En çok da Aldırma derdi.

Aldırma aldırma. Neler biz neler gördük.

Zor günler bu zor günler de şimdi nerdeler
Kaldık mı biz bize yeteriz kendimize
Geçer bu zor günlerde…

Sevenlerin başı sağ olsun.

Sevgilerimle BARIŞ…
Işıl 04/07/2007 23:30

Resim: http://www.milliyet.com.tr/2007/07/05/index.html