Alemsin Be Düriye

Bir dosttan mektup aldım. Anlamsız sorular sormuş. Cevabını istiyor.

Diyor ki:

Hep sormuşumdur kendime. Cevabını bulamamışımdır Düriye. İmdat desem de bana bir anlatıversen!..

Diyor ki:

Anlı şanlı kitabevlerine kitap, CD, DVD, atlas matlas olmak üzere uğradığımda kafama takılır bu soru. Dergi reyonlarının önünden geçerken erkek olarak bir etnik azınlık mensubu gibi hissederim kendimi. Raflar boyu, muhatabı olmadığım dergilerle karşılaşırım. Onlarcası, seni ve senin gibileri kandırmaya, para saydırıp aldırmaya çalışırlar.

Kadın dergilerinden söz ediyorum.

Reklam olmasın diye isim vermeyeyim. Anne, bebek, butik, aile, gelin güveyi, kürk vs. gibi adları vardır.

Basın sektörünün yabancısı sayılmam. Ama zaten dağınık olan kafam karışır da karışır o süper kuşe, yarı kuşe, normal kuşe kâğıtlara basılı dergilerin önünden manken yürüyüşüyle geçtiğimde.

İçeriklerinde göz kalemleri vardır. Cilt ve saç bakımı, güzellik sırları ve diyetin binbir türlüsü, makyaj, moda, evlilik vardır. Doğum, bebek, iç çamaşırı, daha biçimli vücutlar vardır. Hatta „İslam’da kadın“ vardır. Yani içerik tek kelimeyle „kadın dünyası“dır. Yani palet geniştir.

İyi de Düriye, tüm bunları kim para verip alır Allahaşkına? Örneğin sen alır mısın? Evetse, neden?

Niçin?

Siz değil miydiniz kadının medyadaki çarpıtılmış fotoğrafından rahatsız olan? O zaman neden satın alırsınız bunları? Buna rağmen neden para sayıp boşaltırsınız o kadın dergisi raflarını? Kapağında sıfır beden kadın resimli o dergilere neden para sayarsınız?

Gel şunu anlat bana.

…

Cevabım şudur:

Senin kafan gerçekten karışık dostum.

Aslında, kadın magazin dergilerini hiç alıp okumadığımı söyleyebilmek isterdim sana. Ruhsal yapıma, ruhsal gelişimime herhangi bir katkıları olmadığı için. Sadece edebî değeri olan, toplumsal içerikli, insanoğlunun bugününü irdeleyen kitaplar satın alıp okuduğumu söyleyebilmek isterdim sana. Ama yalan söylerdim, inan. Zaman oluyor, kadın dünyasını anlatan dergileri okumaktan zevk alıyorum.

Şunu bilmeni isterim dostum: Kadın dergileri okumak, bizim için beynimizi tatile çıkarmak gibi birşeydir. Okurken uzanırız bir boş şeyler hamağına, sallanır da sallanırız. Moda kumsalında, anlı şanlı kadın erkeklere, onların aşklarına bakar, ders çıkarmaya çalışırız. Rengârenk bir dünyadır o. Sadece bir iki saatliğine hemcinslerimize temaşa eyler, kadınlığımızı bakıma alırız.

Bakınıp dururken şöyle şeyler geçer içimizden örneğin:

„A aaaaa. O da boru tipi blucin giymiş çok matah birşeymiş gibi. Erkekler bile giyiyor onu artık ayol! Ya da şu kürk yakalı parka. Bana göre değil! Ya da: Angelina… Haydaaa, yine mi hamile? Bu kadar mı olur yani? Kim ne yapsın o kadar çocuğu? Güzellik faslında yeni saç modelleri… Ben de yeni bir model arıyordum zaten!.. Ya da yılın on süper erkeği… Belden üstü çıplak, yağlanmış, deniz kıyısında bir kayalıkta pozlar… Ayy amann, ne kadar hoş!”…

Yani dostum, şöyle özetleyeyim:

Sen ve senin gibiler, eğer bu tür dergilerde çizilen kadın portresine kadınca isyan etmemizi ya da bu dergilerde gezinmemize psikolojik gerekçeler uydurmamızı beklerseniz havanızı alırsınız. Derinlere dalmayız biz o dergilerde. Kim ne kadar kiloyu yosun diyetiyle, ne kadar zamanda otuz kiloyu vermiş, bugün çok mutluymuş, ama cildindeki kırışıklıkları halâ yerli yerinde duruyormuş falan… Bunlar ilgilendirmez bizi.

Yani dostum, ciddiye almayız tüm bunları. Dedim ya, beynimiz tatile çıkmıştır. Sadece relax olmak isteriz kadın dergisi okurken. Ciddî içerikli kitap okumanın tersine, yüzeyden bakar, salım salım salınırız hamağımızda.

Tamam, itiraf edeyim: On gün sonraki bir partide giyebileceğimiz kıyafet konusunda esin kaparız bu tür dergilerden. Kabul. Ya da zaman zaman seks tüyoları alırız. Ama hepsi bu kadar.

Son notum:

Kadın dergisi, birkaç dakikalık hamak keyfine iyi gelir dostum. Bilirsin: Bu tür dergiler çantamıza sığar. Ve istediğimiz ya da gerektiği an şıp diye de yok edebiliriz onları çantadan.

Yani… çok da pratiktir kadın dergisi.

Takma kafana gerisini.


resim kaynağı: www.kahvemolasi.com