Alkışlarla kalın

Yazılarıma, şiirlerime sinmiş hasrete, hüzne bakmayın siz.
Yine de şanslı biriyim ben!
Geçmiş, bugün fark etmez; öylesine köklü, öylesine sınanmıştır dostluklarım.
Çok darbeler alsam da; kolay kolay yere gelmez sırtım. Belki de sevgi adına topladığım tüm güllerin dikenleri kanatacak avuçlarımı, asla hazır olamayacağım acılara...
Ama çekmeyi de öğrendim artık. Bütün sezgilerim açık, elimde suyum, yüreğimde umut…

Tek tek sulayacağım sevgi tomurcuklarımı…

Kolay değil, biteceğini bile bile bir hayata nefes alıp vermek.
Ve baş kaldırmak acılara, sonsuzluğa uzanacak bir aşkı yaşatarak...
Zaman, koca bir değirmen; keder girer, hüzün girer, umut çıkar kapıdan zaman zaman...
Ben de, aşksız girdim, aşkla çıktım içinden büyükçe bir zaman diliminin.

Bakmayın dertlenip, hüzünlenip, içlendiğime;

yağmur yağsa toprak kokarım, güneş açsa aydınlık saçarım,

aşkımla çiçek açarım..

Kanayan avuçlarımdan; umuda, aşka uçan kelebek,

sadece güneşli günlerde kalem oynatmaz yürek!
 

Yaptığımız; yaşamla ölüm arasında canbazlık her an…

Sevinsek de, üzülsek de hayat, biraz hayal, biraz gerçek…

Hayat yolunda yürürken, ayağımız kaydığında çığlıklar,
Doğru gittiğimizde ise, kopar alkışlar..

Hep alkışlarla kalın…

Tuba Mimoza Sarışın