Allah Hükmünü Versin!

Bitmeyen bir tartışma olunca bunalıyorum. 'Allah hükmünü versin' deyip tartışmayı sonlandırıyorum. Köyümden Özcan Çelik benden 5-6 yaş küçüktür. Hafta sonu köüme gitmiştim. Evde sadece yaşlı annem var. Evden çıktım, baktım Özcan el arabasıyla yol kenarındaki tarlamıza moloz döküyor. Hızlı yürümeye başladım, yanına geldim. Sert bir şekilde ne dküyon lan sen bizimyere dedim. Öfkem kabarmıştı. Hiç cevap vermedi, karşılık verseydi tokatı çakacaktım. Öfkemi kontrol ettim tokat atmadım. Fizik olarak çelimsiz bir tip.Bende ise güç kuvvet var, boy var.Aramızda dargınlık olmadı.

Yıllar sonra Facebook'ta bir paylaşım yaptım öfke kontrolü ile ilgili.Bu olayı Özcan'ın ismini yazarak kısa anlattım. Kızmış,sayfamdan ayrılmış. Daha sonra beldemiz Filyos'ta karşılaştık. Tam ana caddede. 'Bana;'ben sana darıldım, benim adımı nasıl yazarsın, sen bana o gün tokat atsaydın, ben seni balta ile evimizin önünden geçirmezdim. Ben sizin tarlaya faydalı şeyler döktüm. Gözümle gördüm molozları, resmen yalan söylüyor. Köyde faydalı şey hayvan gübresidir. Onu dökecek hali yok, kendi tarlasına döker.

Özcan fabrikada elektrikçi, çalışırken hacca da gitti. Cemaatçı gruplara takılır. Gene öfke kontrolu yaptım. Ayrılırken 'Allah hükmünü versin' dedim. Cezanı versin demedim. Darıldı, selamı kesti, iki yıl geçti, dargın.Bir bayram günü yanımdan geçti, selam yok,bayramlaşma yok. Hacı bu kadar dargın dudur mu ya.

Peşinden gidip, gel bayramlaşalım demeyi düşündüm, oomadı. Sevgili hacı Allah ne döktüğünü görmüştür.