- Kategori
- İlişkiler
Ama kirpi değiliz…

Alıntı
Ne zaman ilişkilerimde yara alsam ya da yaşadığı ilişkiden yara almış bir arkadaşımın sıkıntılarına ortak olsam kirpi hikâyesi gelir aklıma…
Hayatımızdaki en büyük mutluluklarımızın ya da en büyük mutsuzluklarımızın kaynağı ilişkilerimizdir çoğu zaman.
Arkadaş, dost, aile, eş, iş, sevgili ilişkileri… Çevremizdeki farklı insanlarla farklı ilişkiler içindeyiz her zaman.
Bazen inciniyor mutsuz oluyor bazen de seviniyor mutlu oluyoruz. Tüm ilişkilerimizde aradığımız şey temelde sevgi aslında…
Ama bunu bulmaya ya da yaşamaya çalışırken gitmiyor her şey istediğimiz gibi.Yaralanıyor ya da yaralıyoruz farkında olmadan.
Her şey yolundayken düşünmüyoruz nedenlerini, ama ya incindiğimizde?
Kimi zaman bunun neden karşımızdaki insan olurken bazen de kendimiz oluyoruz. Genellikle de her ikisi.
Ben hep karşımızdaki kişiyle aramızdaki mesafeleri düşünürüm böyle zamanlarda. Ayarlayamadığımı düşünüp kirpileri anımsarım.
*
Çok soğuk bir kış günü üşüyen kirpiler birbirlerine iyice sokulurlar, soğuktan ve donmaktan korunmak için, ama bir süre sonra birinin dikenleri diğerine batmaya başlar. Birbirlerinden iyice uzaklaşırlar, bu seferde soğuğun etkisi hissedilir. Her seferinde aynı olay tekrarlanır, üşüyünce birbirlerine yapışan kirpiler, dikenler batınca birbirlerinden fazlasıyla uzaklaşırlar, ta ki hem soğuktan etkilenmeyecekleri hem de birbirlerine dikenlerini batırmayacakları orta bir mesafe bulana kadar...
*
Ama kirpi değiliz işte… Gözle görünmüyor dikenlerin varlığı.
Bazen dost sıcaklıklarında, bazen de sevdanın yangınlarında ısıtmaya çalışırken üşüyen yüreklerimizi ,fark edemiyoruz dikenleri , yanaştıkça yanaşıyoruz ta ki yaralanıncaya kadar…
*
Yaralanmak acı verse de , kimi zaman ısınmak için göze almak gerekiyor.
*
Nisan 2013 / Kurşun