Amerika Satranç Peşinde..

80'li yılların ilk başında çok kısa süre Milli Eğitim'e bağlı bir Müdürlükte Muhasebe müdür yardımcısı görevini yapmaktayken ihtilal ile birlikte müdürümüz de değişmişti doğal olarak ve 60 darbesini yapan subaylardan biri atanmıştı.

'Paşam' diye hitap edilmekten çok hoşlanır, biz de paşam derdik kendisine. Abartı değil beni çok severdi. Odasına sık sık çağırır espriler yapardık karşılıklı olarak. Hiç sevemediğim Askerlik görevimde Alay komutanına telefon açarak beni İstanbul'a aldırmıştı. Toprağı bol olsun zaten yaşını almıştı bizim müdürlüğe atandığı zaman.

Bir gün odasında sohpet ederken üç oğlundan birinin Amerika'da bilim insanı olduğunu ve dünyada güneş enerjisini bulan beş kışıden biri olduğunu söylemişti. (sohbetimizin yılı 80 veya 81'di)

Türk bilim insanı olarak elbetteki çok sayıda muvcudumuz var. Ama icat konusunda ben ilk defa Türk ismini Paşam'dan öğrenmiş oldum. Üstelik oğlu olduğu için de çok sevinmiştim.

Yıllar önce zakkum çiçeğinden kanser ilacı üretebilecek bir bilim adamımız çıkmıştı ortaya ama nedendir bilinmez susturulmuştu.

Geçenlerde kanser hücresini yok edebilecek en az üç yıl kanserli hastanın ömrünü uzatabilecek ilacın üretilebileceğinden söz edildi Türk bilim adamları tarafından.

Burada bir şeyin altını çizmek isterim. O da şu; Washington her daim ülkemizi Ortadoğu ekseninde daha iyi kullanabilmesi için onlarca yıldır eğitim seviyemizi düşük tutmak istemiş ve bu konuda başarılı da olmuştur.

Kendimden örnek vereyim. Lise döneminde üç yıl hiç İngilizce dersi okutulmadı öğretmen yetersizliği gerekçesiyle ve yıl sonlarında 15 günlük kurslarla yazılı yoklama notlarıyla sınıf geçerdik. (kısa sürede neyi öğrenebilirdiniz siz düşünün)

Ortadoğu İslam ülkelerine bakınız herkes ama herkes İngilizce dilini ana dili gibi konuşuyor. Bu bir gelişmişliktir.

Geçen gün Nişantaşı'nda bir galeride yağlıboya ve fotograf karma resim sergisine gittim. Sergi İran'lı sanatçılara aitti.

Türkçe bilen İranlı sanatçi ile kısa sohbetimiz oldu ve şunları sordum;

- İran'da resim ve fotografların yasak olduğunu biliyoruz. Üstelik resim bulunan evde namaz kılmanın caiz olmadığı bir ülkede bu çalışmalarınızı nasıl gerçekleştirdiniz? Devletiniz sanata destek veriyor mu?

- Hayır İran'da resim ve fotograf yasak değil. Devletimiz maddi manevi sanat'a büyük destek veriyor. Şehirlerimizde çok sayıda galerilerimiz var ve özellikle üniversitelerimizde çok önem veriliyor. Fotograf-resim bulunan evde namaz kılmak hiç engel değil. Bizim ülkede böyle şeyler tartışılmıyor.

Arkasından şöyle devam ettim sözlerime;

- Bizim ülke Avrupa Birliğine hazırlanıyor. Bu gidişle ülkeniz bizden önce AB'ye... der demez..

- "Biz biz gireceğiz!" diyerek sözümü kesti..

Hakikaten de öyle görünüyor..

Amerika Büyük Ortadoğu Projesi satranç oyununda öylesine oyuncuları sıralamış ki tek tek hepsi tam rolünde adeta..