Ana, baba, kardeşler, gelinler, yeğenler

Aile olmak hayattaki en zor blog konusudur bence. Ailesizde olunmuyor aileylede olunmuyor durumları vardır ya. Eminim bir çok kişi böyle düşünür. Anneye saygıda kusur etmemeye çalışırsın onun doğrularını ve duygularını incitmemeye çalışırsın, ona her konuda elinden geldiğince yardımcı olmayı denersin yeterki onun gözünbe girebilesin takdir göresin. Ama bazende hiç bir şekilde beğenilmezsin. En olmadık zamanda ise tek sığınağın annen olur. Anne ... anne demek bile çok güzel bir duygu. Anneler günü evet bir çoklarının dediği gibi alışveriş hayatını canlandırmada kullanılan tetikleme yöntemi bir çeşit yaşatılan bir terim. Yine de bu günü atlamadan geçemiyoruz. Çünkü böyle bir empoze var ortalıkta ve eğer sen annene bir şey alamadınsa arkadaşın annesine aldıysa yerin dibine girsemde kimseye görünmesem bile diyebilecek triplere bile girebilirsin.Üzülürsün aşağı tükürsen sakal yukarı tükürsen bıyık misali. Sihirli bir öpücük versem yetmezmi annem alınırmı güzenirmi diye düşünür durursun.

Baba konusu bir başka ağır konu. Baba dedinmi akan sular durur. Buraan babasını kaybeden herkese başsağlığı dilerim.Babalarımızla belkide bir çoğumuzun Hiç geçinemediğimiz dönemleride olmuştur sıkı fıkı dost olduğumuz günleride olmuştur. Ailede herhangi bir tartışma olduğunda ise keşke olmasaydı dediğimizde olmuştur. Ancak onu kaybedince keşke olsaydı da yine tartışsaydık dediğimizde olmuştur.Baba yüreği kaba diye bir halk tabiri vardır. Bilmem duyanlar oldumu. Bazen böyle olduğunu düşünürdüm oysa aradan bir buçuk sene geçti ve aslında onun hepimizi ne kadar çok sevdiğini sadece bu sevgisini göstermeyi bilemediğini şimdi çok iyi algılayabiliyorum. Keşke diye düşünerek en büyük pişmanlığımı böyle dile getiriyorum. Keşke o halen yaşıyor olsaydı. Keşke karşılıklı oturup konuşabilseydik.Keşke hatalarımı yüzüme söylediğinde içimde hiç kızgınlık beslemeseydim.Keşke onu son nefesinde görebilseydim. Elini tutabilseydim. Korkma ben senin yanındayım.İyileşeceksin yine beraber aynı masada oturup yemek yiyecek aynı filmi seyredeceğiz diyebilseydim... Keşkeeee... İşte bin pişmanlık bir fayda etmez durumu bence bu gibi durumlar için söylenebilir.Mal mülk falan filan bence hepsi yalan... Tek gerçek hayat ve ölüm...

Kardeşler başka bir kategori konusu. Bazen gerçek dost, bazen gerçek fayda, bazen müşterek payda, bazen duygu sömürüsü, bazen derdine derttaş olan bir parçan, bazen gözünde damla damla yaş, bazen işte iyiki varlar dediğin kardeş.Evet iyiki varlar. İyisiyle kötüsüyle dünyada senin en iyi en samimi en sığınabileceğin tek arkadaş.

Bir de kardeşlerin erkekse onların eşleri yani gelinler var. Hepsi birbirinden değişik huy ve mizaçta iki ayrı kutup. Hatta birçok değişik kutup. Kuzey, güney, doğu, batı ve onların diğer açılımları...Kimi zaman elti eltiyi kıskanır, kimi zaman gelin görümceyi bazende görümce gelini kıskanır . Yaaa aslında bana göre kimse kimseyi kıskanmaz sadece herkes kendi duruşunun ön planda olmasını ister durum bundan ibaret. Onun herşeyi varmış öbürünün yokmuş. Birinin borcu varmış diğerinin yokmuş ...öteki ise herşeyi bilirmiş iktidar kavgasından başka bir şey yok. Aslında gerçekte hepsi birbirini içten içe çok sever. Ama sevimli didişmeler nedense tarihlere geçecek kadar dilden dile gönülden gönüle hatta bugünkü gibi blogdan bloga anlatılır durur.

Yeğenler ise onlar apayrı bir duygu. Anlatılmaz yaşanır. Onlar hepside bize sunulan cennet kokusu hepside bizim yarınlarımız, ümitlerimiz, temennilerimiz en başarılı olmasını istediklerimiz. Yapamadıklarımızı, giyemediklerimizi, diyemediklerimizi, gezemediklerimizi, bilemediklerimizi bilmelerini, giymelerini, yemelerini okumalarını çalışmalarını hayatta dimdik kalmalarını istediğimiz yegane varlıklarımız.

İşte bu da benim gözümden bir çeşit aile bireylerinin anlatımı. Ben genelde blogdaki yazıları zevkle okuyorum umarım benimde yazım okunan yazılar listesine girer duygularıma duygu katan arkadaşlar dostlar çıkar sevgi ve saygılarımla...