Anadoludaki analar

Hangi zamana kadar devam edecek bu kirli, bu namusuz, bu vicdansız oyun bu topraklarda… Ne zamana kadar?

<ı>Kuşlar aniden havalandı.

<ı>Taşlar, toprak ve su,

<ı>Bir birilerine karışıp,

<ı>Yerlerinden oynadı.

<ı>Gürültülü patlama ve

<ı>Bir başka patlama daha

<ı>Anadolu denen bu

<ı>Eşsiz, benzersiz toprakta…

<ı>Biraz önce nefes alan,

<ı>Umutları hayalleri olan,

<ı>O nadide gül canlar.

<ı>Parçalanmış bedenlerle,

<ı>Gözleri açık gittiler.

<ı>Gencecik sarp delikanlıydılar.

<ı>Sarplıklarından faydalanan,

<ı>Ağ örmüş namussuzlar.

<ı>Onlar, masumca düşerken,

<ı>Güçlerine güç katıp,

<ı>Ellerini sıvazladılar.

<ı>Yeni düşmanlıklar,

<ı>Kazandırdıkları için

<ı>Huzurla doldular.

<ı>Havalanan kuşlar,

<ı>Çok çabuk getirdiler.

<ı>Kara haberi ve acıyı…

<ı>Biri bir uçta, öbürü

<ı>Öteki uçta bulunan,

<ı>Anadolu’daki analara…

<ı>Dövündüler yürekleri yandı.

<ı>Ateş onlara düşmüştü,

<ı>Gerisi lafta kaldı.

<ı>Ruhlarından gelen,

<ı>Derin üzüntüleri,

<ı>Görünürde gözyaşı olarak,

Bedenlerinden çıktı,

<ı>Anadolu’daki bu topraklara,

<ı>Acıyı ekerek damladı.