- Kategori
- Şiir
Anadoludaki analar
Hangi zamana kadar devam edecek bu kirli, bu namusuz, bu vicdansız oyun bu topraklarda… Ne zamana kadar?
<ı>Kuşlar aniden havalandı. ı>
<ı>Taşlar, toprak ve su, ı>
<ı>Bir birilerine karışıp, ı>
<ı>Yerlerinden oynadı.ı>
<ı>Gürültülü patlama ve ı>
<ı>Bir başka patlama dahaı>
<ı>Anadolu denen buı>
<ı>Eşsiz, benzersiz toprakta…ı>
<ı>Biraz önce nefes alan, ı>
<ı>Umutları hayalleri olan, ı>
<ı>O nadide gül canlar.ı>
<ı>Parçalanmış bedenlerle, ı>
<ı>Gözleri açık gittiler.ı>
<ı>Gencecik sarp delikanlıydılar.ı>
<ı>Sarplıklarından faydalanan, ı>
<ı>Ağ örmüş namussuzlar.ı>
<ı>Onlar, masumca düşerken, ı>
<ı>Güçlerine güç katıp, ı>
<ı>Ellerini sıvazladılar.ı>
<ı>Yeni düşmanlıklar, ı>
<ı>Kazandırdıkları içinı>
<ı>Huzurla doldular.ı>
<ı>Havalanan kuşlar, ı>
<ı>Çok çabuk getirdiler.ı>
<ı>Kara haberi ve acıyı…ı>
<ı>Biri bir uçta, öbürüı>
<ı>Öteki uçta bulunan, ı>
<ı>Anadolu’daki analara…ı>
<ı>Dövündüler yürekleri yandı.ı>
<ı>Ateş onlara düşmüştü, ı>
<ı>Gerisi lafta kaldı.ı>
<ı>Ruhlarından gelen, ı>
<ı>Derin üzüntüleri, ı>
<ı>Görünürde gözyaşı olarak,
Bedenlerinden çıktı, ı>
<ı>Anadolu’daki bu topraklara, ı>
<ı>Acıyı ekerek damladı. ı>