Anamızı alıp nereye gitsek ?!

Kültürümüzle <ı>özdeşleşmeyen, kulağı tırmalayan, söylemi zor olan yabancı yer adları, kanunen değiştirilmiş ve de Türkçeleştirilmişti.

Bir de ‘Öztürkçe merakımımızı yaymak ve pekiştirmek için kelimeler ürettik. Bindiğimiz dalı kesme pahasına pek azı literatürümüze geçti ve kaldı. Vantilatöre ‘<ı>Üflengeç’ dedik, tutmadı. <ı>Hostes’e: ‘Gök sever avrat’ dedik, tutmadı.

En çok hassasiyetimiz, Yunanistan’a oldu. Onların lokumları, imambayıldıları, kendilerine maletmelerine kızdık amma<ı>, yer adlarına da hassasiyet gösterdik.

Şimdi kimse, İstanbul’a ‘<ı>Constantinople’ demiyor. İmroz ve Bozcaada’nın adlarını değiştirdik amma, Yunanlılar onları, hala eski ismiyle yadediyorlar.

Ayvalıkta’ki ‘<ı>Ali Bey Adası’ da, aynı dertten muzdarip. Yerli halk, <ı>‘Cunda’ diyor bu adaya. Buna, turistlerle, Yunanlılar da dahil. Artık eski hassasiyet kalmadı. <ı>Emperyalistlerle savaşımızda, düşmana silahla direnen ve örnek olduğu için de, ada’ya adı verilen Ali Bey, şimdilik uyutuldu. Burası aynı zamanda <ı>Türkiye’nin ilk boğaz köprüsü konumundaki Ayvalığı Ali Bey Adasına bağlayan köprüdür. Deniz yolundan da ulaşılabiliyor buraya.

Hatırlar mısınız bir zamanlar İzmirli Dario Moreno ’nun ‘İstanbul not Constantinople’ şarkısı vardı. Bu şarkı söylenirken, ‘<ı>Yunanlılara da <ı>dinletmeliyiz’ geçerdi aklımızdan. Malum. Fikir ve zikir meselesi. Halbuki bir gün İstanbul ve İzmir’e nasılsa konacağız düşüncesindeler

Şimdi devir mi değişti ne? İşler mi katakulliye dönüşüyor?! Her yerde, her kesimde bir bezginlik var. Bir boş vermişlik var. Araya turizmi sokarak ‘Turizmde sınırlama yok. Herkes birbirleriyle kaynaşmalıdır. Şarkıların bile milliyeti <ı>yoktur’ları mı ağır basıyor, nedir? Belirsiz.

1980 ihtilalinde, yabancılaşmaya karşı tavır alındı. Pek makbuldü milliyetçilik çıkışları ve söylemleri. Şimdi?! Her şey <ı>tavsadı. Millet olarak gafletler içine çabuk düşüveriyoruz.

Ayvalık’ta; otobüste, dolmuşlarda, halkın dilinde, Ali Bey Adası’nın çeşitli yazılış ve söylemlerine <ı>rastladık. Dolmuşların camlarında ve yanlarında hem Ali Bey hem de Cunda yazısı var. Bir yer ya Ali Bey’dir ya da Cunda. Üniversiteli Meral, Esra ve Erçin’’lere sorduk. Onlar da bize sordu. Orfoz Cafe’nin garsonu ‘Yunanlılar karşı Midilli Adasından gelirler her hafta. <ı>Onlar da Cunda’ der ‘ diyor.

Piri Reis’in kitabında burası YUND Adası yazılı. Nasrettin Hoca’nın Eyüp’ü gibi <ı>‘İp’ olmuş sonunda! ‘Cunda!’. <ı>Ne alaka?! Rumlar ‘Kokulu ada’ derlermiş. Osmanlı mühründe Cunda geçermiş. Anlı şanlı<ı> köşe yazarlarımızdan biri de buraya, hep Cunda der. <ı>Sevimsiz!

Bu ne iş! Elmalara, muzlara etiketler yapıştırdık. Sandıklarını gelin gibi süsledik yatırdık. <ı>Kokoreç’e tu kaka dediler, kızdık. Ordu fazlalılıktır. Asker sivilin emrindedir. İç hizmet yasasını değiştirin yoksa AB’ye almayız dediler. Hep onlar empoze etti.Yarın bir gün, ‘Bayrağınızdaki yıldız gözümüze batıyor<ı>, çıkarın’ da diyebilirler.

Anlayacağınız, binmişiz ucubeye, gidiyoruz kıyamete! Yıllarca şarkı yarışmaları yapıyoruz. Filmler yapıyoruz. Sahnelerde yine Yunanca şarkılar söyleniyor. Onları, elbirliği ile sahneliyoruz. Yer isimlerini kullanmağa gelince, ’e<ı>l frenini’ çekiyoruz.

Biz neyiz? Biz kimiz? Biz neredeyiz? Bizi bozmağa kafalarına koyanlara karşı, köşemize mi itiliyoruz. Biz nereye gitmeliyiz? Resmi daire köşelerine sığdırılan mescitlere mi sığınalım? Dünyaya sırt çevirip <ı>‘uhrevi mi’ olalım?!

Köroğlu zamanında ‘Demir delik çıktı, mertlik bozuldu’ denirdi. Şimdi AB. çıktı çıkalı rengimizden inancımızdan, insanlığımızdan, duruşumuzdan bir çok şeyler eksilmiyor mu, bozulmuyor mu?!

Yerlisi ile, yabancısı ile, el birliği ile ne yapsak? Bir yere giderken, yanımıza <ı>anamızı da mı alsak?

<ı>

<ı>Ört ki, ölem!

RESİMALTLARI: 1- Ali Bey’de akşam 2- Ayvalık sokakları 3- İstanbullu üniversiteliler 4- Ayvalık sokakları 5- Otobüslerde doğrusu yazıyor: Ali Bey 6- Dolmuşların ön camında hem Ali Bey, hem Cunda yazılı 7- Dondurmalarınız da Giritten 8- Ali Bey akşamları cıvıl cıvıl. Bir nevi Çeşme’nin versiyonu 9- Üniversite kızları Cunda diyor 10 – 19 Ali Bey Adasında gece ve gündüzden enstantaneler.