André Gorz’un anısına

Gelecekte olabilecekler üzerine yazdı, hayatın toplu yaşamın böyle bir beceriksizlikle yasanmak zorunda olmadığını anlatmaya çalıştı. André Gorz takma adı. Gerçek adı Michel Bosquet 1924 Viyana doğumlu Fransız gazeteci / yazar.

Ekoloji ve Politika, (1975); Ahlak için Temeller, ( 1977);
Ekoloji ve Özgürlük, (1977); Elveda Proleterya, (1980);
Çalışmanın Dönüşümleri-Anlam Arayışı, (1988) gibi önemsediğim kitapları.

Gorz’un arayışları ve Sengenin 5. disiplini ile dolaşıp dururken Haşmet Babaoğlu’nun 29 Ekim 2007 tarihli yazısından 22 Ekim 2007'de öldüğünü öğrendim.
Neden Gorz / Bosguet; Nisan 1994’ te elden geçirmişim kitabını; o yıllarda çalışanların ve çalışmanın niteliğinin değişiminden bahsediyor, yeni bir çalışma etiğinin oluşturulmasından, atıl zamandan bahsediyor..

P. Senge’yi Metin Karadağ’dan öğrendikten sonradır, iş arkadaşlarımla birlikte yeniden öğrenirken dikkatimi çeken bir cümlesi vardı: “İnsanlar çalışmanın sosyal yararlarını arayacakları bir konuma hızla gelmektedirler.” P. Senge’de çalışmanın sosyal bir kurum olarak doğasında ortaya çıkan evrimlerden bahsediyor.

Yine A. Toffler’de 3. Dalga ve Şok‘ta çalışma hayatındaki dönüşümleri, üretim yapısındaki dönüşümleri uzun uzun anlatıyordu, bugün bir çoğu hayatımıza girdi. Toffler’ in eve taşınmakta olan işlere ilişkin örneklerini önemsemiştim.

Bu iki düşünürün Gorz’ un anısıyla ne alakası mı var: geleneksel olarak tanımlarsak sağdan ve soldan bakarken, benzer gelişmelere işaret ediyorlar.

Bu iki düşünür, benzerleri ve Doğu felsefesiyle (Buda ağırlıklı) Gorz’un savundukları, çalışma hayatı ve aşkla ilgili yazmayı tasarlayıp habire erteliyordum, artık elzem oldu.

Gorz’ un aşkı nasıl yaşadığını hiç bilmiyordum, teoriye uygunmuş, kendimi onayladım, gene dene, gene yenil, olsun daha iyi yenil.. evet S. Beckett ta var işin içinde. Yedek gözlere ihtiyacım var... Kim bilir bilmediğim neler var ...

Ben de öğrendim ki, öğrendiğimi sanıyorum ki, onlardan; önemli olan tek hakikat aşktır. Öğretilmiş çaresizliklerimizi açığa çıkartıp yendikçe, kendi ezberlerimizi bozdukça, hayatı anlamlandırabiliriz. Yaşamımızı devam ettirmek için çoğu anlamsız işlerde çalışmak zorunda bırakılıyor olmamız yada zorunlu eğitim durumlarımız mutsuzluğumuzun kaynağı. Zaten bi süre çalışınca aman ne hoş çalışıyorum tüketiyorum lay lay lom halinde değilsek dikkatli bakınca hepimiz öğreniyoruz. Ya da uyumak güzel efendiler..

Ve önemli olan atıl zamanımızdır, insana ve doğaya yakınlaşmak için.. Özellikle insani uyumsuzlukların iyice deşildiği ve doğanın çaresizlikten ısınmak zorunda kaldığı günlerde.
Bir kez daha hatırlatayım nükleer enerji yasasına hiç ihtiyacı yok bu ülkenin..

Aşağıda Gorz’a ilişkin blog yazarı arkadaşlarımızın sayfaları ve Haşmet’in yazısının adresi ekte. Birlikte ısıtırırız belki çalışmayı gönüllü öğrenicilerle, kolaylaştırıcılarla..

Haşmet Babaoğlu
http://www9.gazetevatan.com/haberdetay.asp?tarih=29.09.2007&Newsid=139186&Categoryid=4&wid=9

intellectus
http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=51885
http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=57608

cemboranmetin
http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=68987

zeki etferat
http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=66919

nilgun
http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=69493

stilwater
http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=71695