Anılan

Sensiz yağdım 

sonbaharın üstüne 

soydum soylu gelinliğini 

akşamları akladım,  

şimdi her yerin kar. 

Gece gene karda 

o haylaz kurt yavrusu,  

masumluk 

gondolundaki göçebe,  

gizemli panayırında 

sonsuzluğun 

ve ilk yalnızlığın yanında 

delice sallanıyor. 

Temreniyle yüzünü silip 

kuruyan bir kasım da,  

savruluyor gökyüzü 

kanatlı mavi atlarıyla. 

Saatlerin vazgeçtiği 

eskimiş zamanlarda 

rüzgar geçip gidiyor,  

yıldızlar, anılar ve kar. 

1 ŞUBAT 2011