- Kategori
- Şiir
Anılar

günbatımı
Fener alayı geçerdi çocukken
Arnavut kaldırımlı yollarımızdan..
Tertemiz giyimli beyefendiler
Edepli muaşeretli hanımefendiler
Her biri sanki fenerlerin şulesiydiler.
Bebelerimize süslü fenerler bellettik
Bayramlarda,
Hani kağıttan şöyle açınca-
Akordion gibi yayılan
Asardık öyle sınıflara camlara
Okul şarkılarıyla..
Bizim Anadolu'da deniz yoktu
Rahmetli anam götürmüştü İstanbul'a da-
O zaman gördüm denizi 15 yaşımda..
Ne güzel geceydi o
Ellerinde fenerler dolaşıyordu insanlar
Deniz kenarında..
İnsan böyle içi yanıyor anılara dalınca
Ne deniz temiz
Ne isli camlı fenerlerin ışığı artık,
Fenerlerin camları çamurdan balçık.
Memleketim! üç yanın deniz senin
Sudan çok ne var?
Yıka şu çamurları bitsin pis sular,
Gitsin artık üstünden tüm karanlıklar
Çalsın her yanında türkülerin sazların
Cehaleti yenip tüm çocukların
Çıkalım muasır medeniyetlerin üstüne
Gerisi hikaye-
Gerisi hikaye..
Gülpembe