Ankara'da sonbahar

Ankara’ da sonbahar ateş dikenlerinin mevsimidir. Ağaçlar sarıya kırmızıya dönüşünce işte en güzel mevsim başladı derim. Sonrası kıştır. Çamur kar, buz ve yağmur.

Sonbaharda en çok Kumrular’da yürümeyi severim. Kütüphanenin rafları arasında gezinmeyi.

Sonra sonra en çok neyi severim ?

Kuğulu parkın en sakin köşesinde oturup öylece bakınmayı…Çay içmek istemem . Belki çok açık bir çay, bir iki sıcak yudum... Kuşlara , çocuklara kuğulara bakmak isterim … gözlerim dinlenir…

Köşedeki kitapçıya girer kitaplara bakarım. Bütün kitapları ellerim. Bazılarını ayaküstü okurum. Kimse bir şey demez. Belki bir kitap alırım. Bunu istiyorum. Ne kadar acaba diye sorarım.

Kitap ayıraçlarına bayılırım. Küçük kedili, balıklı, kalpli , bebekli ayıraçlar canım çok çekerse alırım. Her kitabımın arasında bir ayıraç...

Otobüs durağına gelir boş otobüs beklerim. Otobüs uçar gibi geçer bulvarı pek bir şey göremem...

Ben hep bahçelerde ateş dikenlerini seyrederim. Renkleri gözlerimi dinlendirir...