Ankara Tutkusu

    Sen ki Anadolumun bağrında; gösterişsiz, sade ve mütevazi duruşunla hep gönüllerde ve akıllarda olmayı başarmışsın, hiç de güzel olmayan bozkır yanığı, kuru ve  kara sıradan görümümünle...

    Peki nasıl başarmışsın bu kadar sevilmeyi ve vazgeçilmez olmayı, nasıl kurdurmuşsun gönüllere tahtını yüzyıllarca?...

    Ankara tutkusu, anlatılmaz ve tarif edilemez bir duygudur. Nedeni ve niçini açıklanamayan....

    O saf ve temiz, Anadolu insanının içtenliğini taşır etkileyiciliğinde. Denizi ve yeşilliği olmasa da başarır etkilemeyi, esmer güzelliği ile bozkır sadeliğiyle. Süsleri olmasa da sadeliği ile başarır bunu....

    Küçük bir köy gibidir Ankara. Kendini huzurlu ve yabancı hissetmediğin. Resmiyetin başkenti olsa da o resmi ve mesafeli değildir sokaklarında. İçten ve samimidir...

    Bir ömrü geçirirsin sıradan, bilindik ve tekdüze bir devingenlikle. Yine de pişmanlık yaşatmaz bu düşük ritimli, monoton hayat . Bir çınarın gölgesinde geçen huzurlu bir uyku misali...

    Ankara, sen ki ulu önder Atatürk'e açmışsın sıcak kollarını, Türk'ün en zor zamanında...