Anlamlıyı Özlemek

“Tozlu loş bir mahzende
yaralarımı yalıyordum
hüngür hüngür yağıyordu yağmur
ince ince ağlıyordum.
İşte öyle bir akşamdı sevgili
Senden aldım kendimi
.... “
Müfide İNSELEL (Lades)

Hayat içinde hep durur ve yolumuzu değiştiririz. Bazen isteyerek bazen istemeyerek ama o yol değişir...

Durdukca ağırlaşır yükler, bekledikce yürek sıkıştırır. Gitmeliye sarar yürek gitmeli bitti işte yok. Peki yok mudur, illa yok mu olmalıdır. İlla silinmeli midir.

Zamanı silemezsiniz ve zaman yaşandığı anda kalıcı olur ve size katılır sizin her değdiğiniz. Belki eskisi kadar hasret duymazsınız ama hasretlerinizi biçimlendirmiştir onlar. Taşırız eskimiş tüm hayatlarımızı ve alır yenilerini katarız üstüne.

Bir gün bir yerde yeni bir hayat karşılar bizleri ona değer yolumuz, tüm bize katılanlarla dururuz karşısında. Belki biraz yorgun, belki biraz telaşlı, belki darmadağınızdır. Ama biliriz ki bize katanlardan gelenlerle bu da bir hayattır ve katılacaksa katılacaktır. Durur bakarız, dururuz. Bir yoldur belki bu belki yol bile değil ama oradadır size katılacak olan sizse konuk etmenin keyfinde...Uzak denizlerden gelen iki geminin karşılaşması gibidir ,belki bir liman açlığıdır, belki kısa bir konaklama, belki uzun bir konaklama kim bilebilir ki, dokunmadan bilinemez ki hayat...

Kızmayın yahu kısaca da denir elbet "hiç gitmediler ki bana gelenler"




Özledim seni biliyor musun,

Özlemeyi de özlemiştim oysa ben.

Kafam deli rüzgarlarındaydı
Poyraza kuruldum

Önce.
Buz kesti bedenim
Yok geldin.

Sonra lodos esti hafifce
İçimi ısıttı
içime derin derin çektiğim kokun geldi...

Canım acıdı aniden
bilemedim neden.

Bilemedim var mıydın
Var mıydın düşlediğim...

Düş müydü senle olan

Düş yakamdan.
Alıp koyuvermiştik bizi bir yakadan koynumuza.
Aniden...

Özledim seni biliyor musun,

İlk aklıma geleceği söyleyecektim
Hesapsız kitapsız
Kitaplarımsa okunmadan kaldılar
Seyredilmeyen filmlerim

Özledim seni biliyor musun,

Deyi vermekti işte o
O sevdim onu
Onlayım o da benle.
Öylece demek
Bilemedim...
EA


Bence not: Gene tartışmalar, gene hoş görüyü pas geçmeler. Yazmaksa amaç, gem vurmadan ardsız yazmak için var olsak derim. İsimlerimizi saklamasak, beynimizi olduğu gibi ortaya koysak. Güven isimini bilmemden geçer...
Bence not2: Müfide İnselel'e bu güzel sözlerini benim bloguma şehit ettiği için teşekkür ederim. O bu ülkenin pop müziğine bence bir renk, dinlenmeli derim. Sağol arkadaşım, bana yazmak için neden verdin.