Anlatacak ne çok şey var..

Uzun süredir yazmaktan uzak kaldım. Oysa ne çok taş biriktirdim, ne çok kıracak cam birikti. Mesela SBS sınavının sakıncaları, ya da ÖSS sınavının yaralarını anlatacaktım. Çocuklarımın bu sınavlara hazırlanırken yaşadıklarını... Ve beni anlatacaktım... ÖSS yi kazanan ve de İstanbul a gitmeye hazırlanan oğlumun devlet yurdu çıkmadığı için bulduğumuz yurtları ve kanayan yüreğimi anlatacaktım.

Neden mi yüreğim kanadı...

Hem ayrılık telaşından, hem ne zaman büyüdü kaygısından, hem de, hem de... anlatamadıklarımdan.

En basiti yurtlar, ikiyüz elli liraya 3 öğün yemek verilen ÖZEL yurtlar...

Baktım ki bunları zaten biliyorsunuz... Biliyoruz da çare yok...

O halde ben bir şiir seçip yapıştırıyorum sayfa sonuna..

İyi okumalar.... Sevgiyle kalın..

.....

Dün akşam üzeri seni gördüm.

Bakıştık az biraz.

Sonra, ben geldim senin yanına

Sarılıp öptün beni.

Söylediğin gibi sımsıkı sarıldın.

Zor bıraktın .

Utanmıyayım diye çeneme dokundun.

Sol yanın bende kalmış, kıyamadım.

Geri getirdim dedin.

Elimi verdin ban , parmaklarımı, yanağımı bir de.

Al dedim, nefesim sende kalsın.

Soluksuz dönerim yanından.

Kıyamam dedin ,

Ayrılırken, bakıştık.

Yüreğini gördüm .

Tenimden sıcağımdan, ruhumdan üfledim.

Sana yolladım.

Saşlarına.

Özlediğim sözlerini,

Unutmak üzereyim,

Aklımda kalanlarda biterse haftaya dedim.

Söylemedi mi sende ki yanım..

Demedi deme bana.

Sarı güller yollamıştım.

Ayrılıklara benzedi bu iş dedim.

Vermedi mi.