Anneler Günün kutlu olsun Anneciğim,

 Bugün 8 Mayıs 2016. Yeni bir Anneler Günü. Güneşli , ılık bir Bodrum sabahı. Birazdan arkadaşlarımızla kahvaltıya gideceğiz çok güzel bir mandalina bahçesindeki kafeye.Mandalina bahçeleri de birer birer yok oluyor. Bu gideceğimiz son kalanlardan. Bütün bahçeler yerini sitelere, beton yapılara bırakıyor. En son dün evimize komşu bahçeye satılık ilanı asıldı.Gerçi imara kapalı o bölge ama bir kolayını bulucağını söyledi emlakçı. Yakındır o bahçenin de bir butik otele  veya çok haneli bir site ile dolması. Turizm can çekişiyor, rezervasyonlar iptal, tesisler iflas ediyor deniyor bir yandan da otel yapılıyor. Anlamadım bu işi.

 Ben Anneler Günü ile ilgili yazayım dedim konu gene imar, turizm gibi güncel olaylara kaydı.

 Gelelim Anneler Gününe.Bugüne kadar çok yazı yazdım bugünle ilgili.Ama gene de bugünü yazmadan ,kutlamadan duramayacağım.

  Ben de anneyim.İki kızım, birisi doğmak üzere olan 3 torunum var. Amerika'daki kızım Burcu Göker dün gece ben uyurken yazmış kutlama mesajını taa denizler ötesinden. Birazdan izmir'de oturan kızım Ebru Tütüncü tebrik telefonunu eder. 

 Ben bugünkü yazımda kendi annemi anmak istiyorum. Yazıma bir fotoğraf ekledim. Fotoğraftaki Rita Hayward benzeri genç kadın benim annem Melahat Sezişli.Elinden tuttuğu minik bebek ise benim. Resim 1948 yılında çekilmiş. Yer İstanbul Laleli.

 Fotoğrafa dikkatle bakarsanız takriben 68 yıl önce İstanbul'da insanların özellikle bir kadının ne kadar modern ve şık olduğunu fark edeceksiniz. Bu hanım sokakta yürüyor, çocuğunun elinden tutmuş bir durumda. Yanı gündelik yaşamın içinde. Sorarım size bu resimden 70 yıl sonra hangimiz bu kadar şık, bu kadar özgüvenli ve rahatız gündelik yaşamın içinde bir sokakta. Ben kendi hesabıma değilim.

 Gene Anneler Gününden farklı bir konuya kayacağım.

 İyisi mi ben tüm Annelerin Anneler Gününü kutlayıp, annem Melahat Sezişli'yi hayırla yad edeyim.

 Rahat uyu anneciğim,seni hep sevgi ve minnetle anıyorum.