Annelere kıymayın efendiler

Dokuz ay bekledikten sonra o önemli an geliyor. Bebek dünyaya gelmek uzere anne adayı doğum odasında. Tabiki bebeğin babası da eşine destek vermek amacı ile aynı odada. Çift isterse doğum görüntülerini herkes izleyebilir. Eğer eş dost isterse doğum sahnelerini bekleme odasından naklen izleyebilir. Doğum anında anne adayına ilgi o kadar yoğun ki anlatamam. Çünkü onun ne kadar sıkıntı içinde olduğu biliniyor. Bebek dunyaya geldikten sonra, bebek üzerinde bulunan kanlardan arindirildiktan sonra babasi tarafindan gobegi kesilerek anne ile bebegin baglantisi kesiliyor. Annenin eline verilerek birbirleri ile dokuz aylik hasret gideriliyor. Aslinda hasret degil birbirlerini tanimadan olusan dostluk.

İzmir`de Konak doğumevi önünde taksicilik yaparken hastaneden kaçan, doğum yapmak uzere olan anne adaylari ile evlerine giderken yaptigimiz kisa sureli sohbette. Kendilerine yapilan hakaret ve davranislari kabul edemedikleri icin, kendi sagliklarini tehlikeye atarak evde dogum yapmak istediklerine sahit olupta, bu goruntuleri izleyince. Bizim cocuklarimizin anneleri bu yapilan davranislara neden maruz kaliyorlar. Zaten yasam icerisinde yeteri kadar sikintilara katlaniyorlar diye dusundum. Bu konuda hemsirelere anne adaylarina daha iyi davranmalari icin kurs ve psikolojik destek verilemez mi? Tabiki aldiklari ucrette giz onunde bulundurulmali.

Bir animi anlatmadan gecemiyecegim. Arkadasimin hanimi dogum yapmisti, nurtopu gibi bir oglan cocugu dunyaya getirdi. Kutlamak uzere bir araya geldigimizde, arkadas hep esimi ovuyorsunuz, bizim bu iste hicmi payimiz yok, anladik iscilik ondan ama malzemede bizden deyince bir sure gulmekten kendimizi toparliyamamistik.

Bütün anneleri kutlamak geldi içimden eğer kabul ederlerse