Anneme

Seninle konuşmaya o kadar çok ihtiyacım var ki...dizine yatsam ağlasam ağlasam anlatsam içimde ki herşeyi...beni yakan yıkan heranı...belki o zaman anlardın bu kızın neden bu kadar asi ve hırçın hayata karşı...

Yaşamaya çalışıyorum anne cok zor geliyor bazen ama yaşamak zorundayım...İsyan ediyorum hergün neden diye soruyorum neden ama hiç cevap bulamıyorum...

Çok mu kötü biriyim? Bu kadar acı beni buluyor.sevdiklerimi kaybediyorum sürekli...canım yanıyor anne cok canım yanıyor...

Yapamıyorum onu düşünmeden yapamıyorum...Baktığım her yerde o, attığım her adımda adı, karşılaştığım her insanda gördüğüm her yüzde hep ondan bişeyler arıyorum...Ben onu çok seviyorum anne...

Yalnız kalmak istemiyorum korkuyorum kendimden...öyle bir savaş veriyorum ki içimde anlayabilsen keşke...

Kalbimin ağrısı uyutmuyor bazen...dönüyorum dönüyorum ve milyonlarca soru dönüyor benimle kaçamıyorum...

Yüzleşmeye çalışıyorum yaşadıklarımla acılarımla ama olmuyor bu sefer herşey daha kötü etkiliyor...Nasıl baş edeceğim ben bu acıyla? nolur bana yardım et....

Biran önce gece olsun istiyrum uyumak istiyorum uyumak ve bidaha uyanmamak ama olmuyor...

Bir insan bu kadar çok acıya nasıl katlanır? Herşey o kadar üst üste geldi ki anlatamıyorum işte... ama canım çok yanıyor anne...

Tam sana herşeyi anlatmaya başlamışken, seninle dertlerimi paylaşmaya çalışırken sen yine arkanı döndün... Ne farkın kaldı herkesten? Hani anne kız dertleşebilirdi hani anneler en iyi dinler çözüm yolu bulurdu...

Ağır geldi yaşadıklarım yaşıyor olduklarım sana beni sende terk ettin anne... Şuan ucurum kenarında olsam biran terettüt etmem...

Bir anne yavrusuna '' bana derdini sıkıntılarını anlatma mutlu olduğun zaman ara beni mutluluklarını paylaş benimle artık'' nasıl diyebilir ? Aklım almıyor. Oysa ne kadar rahatlıyordum seninle konuştuğumda insanlara olan öfkem bile azalıyordu... Sende beni terk ettin anne... Herkes gibi...

Merak etme aramayacağım artık seni... Rahat ol... Oğlunu dinle zaten sen hep onu en çok sevmiştin... Ben hep yalnızmışım kimsesizmişim...