Annemi özlüyorum

Bu gün annemi en çok özlediğim günlerden biri.Çünkü moralim çok bozuk. Çünkü yine işten çıkarıldım. Çünkü kendimi yalnız ve çaresiz hissediyorum.Çünkü şu an beni seven ya da benim sevdiğim birinin omuzunda ağlamaya, başımın okşanmasına ve sevgiye sığınmaya çok ihtiyacım var. Üstelik yarın doğum günüm. Ve ben yarın gelsin hiç istemiyorum. Şu anda sahte geliyor bana her şey. Bir tek annem gerçekti. O'nun sevgisi gerçekti. "Üzme kendini benim akıllı, güzel, çalışkan kızım sana iş mi yok?" diyecekti.
13-14 yaşlarındayken, herkese teker , teker yazdırdığım hatıra defterim geçti elime biraz önce. Elime geçmedi aslında anneme yakın olmak için O'nun yazıklarıyla avunmak istedim. Şöyle yazmış annem:

" Benim minicik kızım(aslında boyun boyumu geçti ama sen hala benim miniciğimsin)
Bana ayırdığın bu kalbin kadar temiz sayfaya duygularımı, içimden geçenleri yazsam sığmaz elbette, bunun için, senin harita metod defterlerin gibi kocaman bir kaç defter ve bana da upuzun bir vakit lazım. Şu kadarını söyleyeyim ki benim tatlı, güzel, akıllı, melek bir o kadar da yaramaz ve inatçı kızım seni kelimelerle tarif edilmeyecek kadar çok seviyor , sensiz yapamıyorum. Benim canım, tatlı bir dakika önce kavga edip bir dakika sonra barıştığımız kıyamadığım kızım, dilerim hayatta hiç bir zman üzülmeyesin, acı çekmeyesin.
Şu anda ne düşünüyorum biliyormusun? Seni o dizlerime yatırıp salladığım, sana ninniler söylediğim mini minnacık olduğun günler bir geri gelse. O günlere bi dönebilsek. O zaman çok daha mutlu olurdum.
Şimdi kızım büyüdü de çok önemli konularla meşgul oluyor. Kuleli' de okuyan o çocuk yazdı mı bakayım hatıra defterine. Bana bak yazdığı zaman okutacaksın bana anlaştık mı? Ah kızım! daha fazla yazamayacağım. Yazacak o kadar çok şey geliyor ki aklıma toparlayamıyorum bir türlü.
Sadece şunu bil evladım, seni tarifsiz duygularla seviyorum ve her zaman seninleyim. Sensiz yaşayamam ki ben zaten."

11.07.1986 da bu dünyadan göçtü annem. Ben olduğum halde yaşayamadı. Biliyorum o bu gece benim çok üzgün olduğumu anlayacak ve gelecek. Sana katılıyorum anne. Bana ninniler söylediğin günlere bir dönebilsek ben de o zaman çok mutlu olurdum. Sırf senin hatırın için her zaman olduğu gibi güçlü olacağım annne. Sözünden öğretinden dönmeyeceğim. "Kan kussam, kızılcık şerbeti içtim" diyeceğim. Ve bu günleri de atlatacağım.