Aradığınız kişiye şu an ulaşılamıyor

Şeyh Edebali ne güzel söylemiş:

 

"insanı yaşat ki devlet yaşasın”

Gerçi çağımıza kadar söylenmemiş söz kalmamış, insana dair söylenmesi gereken herşey söylenmiş. Bu çağ ise san ki tüm çağları içinde barındırıyor:

 

Baş döndürücü bir hızla insanın öğütüldüğü ve koşut olarak herşeyin yinelendiği hızlı çekim hali..

 

İnsan..

 

Kavganın, nefretin ve ölmenin ısrarla yinelendiği..

Bu çağın insana ihtiyacı her zamankinden daha fazla hem diğer çağlar gibi sınırlı da değil insanın insana ihtiyacı.. Devletin, siyasetin ve hatta kavganında..

 

Hal böyleyken, hiçbir siyasetin ve kavganın kurbanı da olmamalı

 

İnsanı yaratan ve insan üzerinde tek söz sahibi olan Allah insanı insana kurban etmemiş, koç göndermiş kullarına..

 

Evren insan için yaratılmış. Ben demiyorum, Kutsal kitaplar öyle diyor, doğa yasaları da..

 

O halde, içindeki son insan ölünceye dek evren soluk alıp verecek ve belki de o son insan öldüğü gün infilak edecek.

 

Maalesef dünya can çekişiyor, kopan gürültülerin nedeni bu.. Makyaj, kuşanılan esvap gizleyemiyor artık bu gerçeği..

 

Kan, gözyaşı, intikam, katliam, soykırım ve nefret.. Kirlenmeyen toprak kalmadı yeryüzünde. Hem bu kavramlar kifayet etmiyor bile olan bitene..

 

Dünyanın can çekiştiğini anlıyoruz tamam, ya içimizdeki insanın can çekiştiğinin farkında mıyız?

 

Hem bu can çekişmede öyle gürültü falan da kopmuyor.

 

İçinde bulunduğumuz çağı tehlikeli kılan da bu tarafı..

İnsanların birbirine benzemeye başlaması, aynı şeylere aynı şekilde tepki verilmesi ve aynı şeylerin aynı hislerle paylaşılması..Bir dakika sonra bir tık ötede yeni bir gündemle toplanılması.. Kakara-kikiri, vah-eyvah, yahu senin.. sonra, hayat devam ediyor..

adı üstünde bilişim çağı..

bu çağ da herşeye erişim kolay,

aradığınız herşeye ulaşabiliyorsunuz.

ama insana değil..