Arayışta kaybolmak-Yaşamı değiştirecek mucize mi arıyoruz?

Pek çoğumuz yaşamın görünen yüzü dışında kalanları merak ederiz.Bu yüzyıllardır insanoğlunun merak ettiği, araştırdığı, üzerinde düşündüğü, madolyonun diğer yüzüdür.İçe dönmek, içsel gücü yakalamak, yaşamın bizi yönlendirmesi yerine bizlerin yaşamı yönlendirmesi ve daha farklı şeyleri gerçekleştirme arayışıdır bu çoğunlukla.Son yıllarda yurtdışında ortaya çıkan bir çok öğreti, bilgi Türkiye’ye de geliyor ve büyük bir merakla onları takip ediyoruz.

Reiki eğitimi verdiğim bir arkadaşla yaptığımız sohbette, kişisel gelişim ve spirütüel bilgiler içeren üç yeni kitap aldığını ve onlara başlayacağını söyledi heyecanla. Reikiyi uygulayıp uygulamadığını sorduğumda ise çok fazla uygulamadığını zamanı olmadığını söyledi.Önceki yıllarda benim de aynı durumda olduğumu düşünüp, okurken aynı zamanda yapması gereken uygulamaları da ihmal etmemesini önerdim.Çünkü bu, bir dönem pek çoğumuzun yaptığı ile aynı şeydi yani sadece okumak, bir kitabı bitirip diğerine başlamak, birinde bulamadığımız şeyi bir başka öğretide bulmaya çalışmak ve bu nedenle sürekli olarak, her yeni gelen öğretinin üzerine gidip “belki aradığım soruların cevapları bundadır.” Diye, zihnimizi ve kitaplığımızı onlarla doldurmak olmuştur.Zamanla tüm kitapların birbirine benzer şeyler söylediğini fark etmeye başlayıp, okuyacak farklı bir kitap, yeni bir bilgi bulamamaya başlarız.Ancak bu arada geçen süre bana göre kayıp bir süredir.Etkin olmadığımız, bir şey yapmadığımız ve sadece arayış sürecinde yitip gittiğimiz bir dönemdir ve ne yazık ki çoğumuz da aradığımız cevapları da bulamayız.Böylece bu arayış içinde yitip gideriz.Dönem dönem umutsuzluğa kapılıp hepsini bir kenara bırakır, sonra günlük yaşamın sıkıntılarının birikimi nedeniyle tekrar yeni bir arayışa girer, kitapçılarda bu konulardaki standların önünde buluruz kendimizi.Aynı döngü sürer gider.

Aslında yapılacak çok basit bir şey vardır.Edindiğimiz bilgileri kendi üzerimizde uygulamak.En büyük handikap, bilgileri zihnimize almakla birlikte yaşama geçirmemiş olmamızdır.Bu nedenle sürekli arayışa gireriz çünkü okuduğumuz kitaplarda önerilenler ya da edindiğimiz bilgilerdeki uygulama bölümü hep ikinci planda kalır bizim için, onları belki bir iki kez deneyip, bir şeylerin değişmediğini görüp, başka birine yönelmemiz bu nedenledir.Oysa değişime yol açan şey, düzenli uygulamalardır.Hiç bir çalışma kısa sürede bizim beklediğimiz anlamda etkili görünmez yani mucize beklemek doğru değildir.Bir sonuç alamadığımızı düşündüğümüz zaman bile aslında göremediğimiz bir değişim gerçekleşmektedir. Bu değişimin farkına varamayıp bir başkasına yönelmek ve ondan da sonuç göremeyip bir diğerine geçmek zaman kaybettirir bize.

Önceki gün sohbet ettiğimiz bir arkadaş, verdiği eğitimlerin çoğu kez spirütüel konularda hiç bilgisi olmayan kişiler üzerinde daha etkili olduğunu söyledi. Hindistan’da O’na verilen eğitimde de öncelikle söyledikleri şeyin “bildiklerinin hepsini unut!” olduğunu söyledi.Bildiğimiz pek çok şeyin, uygulamalar sırasında zihinsel bir engel oluşturduğunu ifade ederek, “Bugüne kadar yaptığımız tek şey bilgi edinmekti ama uygulamaya başladığımızda bu bilgilerin tümünü unutmak zorundayız.” Dedi.Söylediklerini haklı buldum çünkü uygulama, zihni boşaltmayı, kendini bırakmayı ve sadece uygulama yaptığımız şey olmayı gerektirir.Oysa bu konularda ilgisi ve bilgisi olan bizler, o kadar çok soru üretiriz ki zihnimizde, sonuçları bekleyerek ve neler olduğuna dikkat ederek kendimizi bir türlü uygulamanın akışına bırakamayız.Böyle olunca da yaptığımız çalışmalardan istediğimiz sonucu almak ya mümkün olmaz ya da uzun sürer ki bu süreci beklemeden bırakırız zaten çalışmaları ve ardından yeni bir uygulama ve yeni bilgilere geçeriz.

Aradığımız değişim sadece öğrenmekte değil, öğrendiklerimizi kendi üzerimizde uygulamakta yatıyor. Öğrenmek, araştırmak insanı geliştirir, ufkunu açar, başka bir bakış açısı kazandırır ama bu süreçin içinde veya sonunda disiplinli bir uygulama yapmadığımız sürece de arayışta kaybolup gideriz.

Burcu Barış Künar