Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

03 Mart '07

     
    Kategori
    Gündelik Yaşam
     

    Arka bahçede yarım kalanlar

    Arka bahçede yarım kalanlar
     

    Bugun adim attim oraya; evet arka bahceme. Ne kadar uzun zaman olmus dikkatle bakmayali... Nasil olur da ben bu evi sadece 4 oda 1 salon diye dusunmusum bunca zaman? Ben orada yururken buldum huzuru, hemen duzenlemelere basladim bahcemde; sulama makinalari, diger komsumdan da bir kac fidan aldim, sonra kendime bir cardak yapmak icin ilk civiyi caktim.

    Ilk aksam tatli bir siziyla uyandim ayaklarimda. Etrafima baktim kimse yoktu, ustelik cok susamistim. Kapi zilim hic calmamisti bu eve tasindigimdan bu yana. Neden beklenenler hic gelmemisti? Sabaha karsi bahceme baktim, sanki bir ucagin icindeyim ve farkli bir ulkeye bakiyormus gibi heyecanlandim.

    Ikinci gun butun cabalarimdan sonra hersey bitmisti bahcemde. En son bir seyyar lamba cekmek kalmisti. Aksam ilk defa insan sesleri duydum arka bahcemden. Komsular toplanmisti ve bir ihtiyar ''ben seni unutmak icin sevmedim'' sarkisini soyluyordu. Ne tuhafti; daha dune kadar karanlik odamda tek basima tv izlerken simdi aydinlik bir bahcede basimi donduren o sarkilara eslik ediyorum.

    Birden bir komsum cikti balkona ve ''sesini duyduk, sen de bizim sarkimizi soyluyordun, gelmek istemez misin?'' diye sordu. Ne diyecegimi sasirmistim ''hadi gel oglum'' dedi tekrardan. Onlarin bahcesi benimkinden cok daha kucuktu ama onlar buyuk bir kalabaligi sigdirmisti oraya. Ailenin en yaslilari udlari eline almisti ve o zaman anladim ki her sarkiyi zamaninda dinlemeli insan ya da o zamandan gelenden.

    Herkes kadehleri yudumlarken ben bana bakan gozlerden gozumu kaciriyordum, hava da hafif bir meltem basim donmeye baslamisti bile.

    Ilk askini anlatiyordu Sadik amca ''Elif diye birini sevdim oglum, 3 sene hic birsey soyleyemedim, bir gece sabaha kadar kendi kendime soyleyeceksin artik ona ne olursa olsun dedim. Ertesi gun onu sokakta gordum ama sokak o kadar kalabalikti ki; halay cekenler oynayanlar. Elif boynunu bukmus kimseyle konusmuyor, anladim ki bu onun nisaniydi. Yanina yaklastim, gozlerine baktim, elini agzima gotlurdu ''sakin bir sey soyleme, ask senin bana soyleyemediklerin, benim de goze alamadiklarim Sadik'' dedi. Evet o da anlamisti onu sevdigimi ama o da birseyleri goze alamamisti. O gece eve geldigimde radyoyu actim ve ilk defa o zaman dinlemistim bu sarkiyi.'' Ben seni unutmak icin sevmedim; gunler ayrilik demekmis bilmedim, bekledim sabah aksam yollarini olmek istedim bir turlu olmedim''

    Herkes alkisladi Sadik amcayi. Bu hikayeden sonra omzuna yaslandi sevenleri. O hic evlenmemis bir daha o olaydan sonra ve yalniz yasamis hep bu bahcede tek basina. Ben artik "bana musade" deyip kalktim masadan. Bir dahaki sefere benim bahcemde bulusmak uzere birbirimize soz verdik.

    Eve geldigimde henuz uykum yoktu. Babamdan kalma esyalarin oldugu bir oda vardi, ben oraya gittim ve o esyalari kurcalamaya basladim. Bir radyo buldum ama uzerinde fm kanali diye bi secenek yoktu. Karistirmaya basladim; halk muzigi caliyordu devlet radyosunda ''Mendilimde gul oya gulmedim doya doya''...

    Bir dahaki yazimda gorusmek dilegiyle bahceme hosgeldiniz.

     
    Toplam blog
    : 1
    : 281
    Kayıt tarihi
    : 03.03.07
     
     

    Amerika Birleşik Devletleri'nde özel bir şirkette koordinatör olarak çalışmaktayım. Hayatı çok yoğun..