Arkadaşıma!

Güneşin batış kızıllığından çok,

Güneşin doğuşunu görürsen nefes alır hayallerin.

Ve ağlayıp içini dökmekten çok,

Asık suratlarla doldurmazsan arkadaşın olur ümitlerin.

Yağmur bulutlarının renginden çok,

Gökkuşağına dalarsa gözlerin,

Açılır için, ferahlar yüreğin.

Eğer barışıksa kendisiyle benliğin.

Ayrılık hüznünden çok

Kavuşma anını düşlediğin kadar kanat çırpar yüreğin.

Dikenine duyduğun nefretten çok,

Güle bakarsan güler gözlerin.

Mutsuz olduğun anlardan çok,

Mutluluklarını düşünürsen huzur dolar için.

Ve ölmeyi göze almaktan çok,

Daha iyi yaşamaya çabalarsan açar hayat çiçeğin...