- Kategori
- Deneme
Arkası yarın...

Bazen hayat sinsice yüreğinizden hırsızlık yapar
Ve duygularınız bilinçsizce ve sabırsızca
Dünyaya dökülür
Ve ne kadar toplamaya çalışırsanız çalışın
Çöpçüler sonsuzda bir yerlere duygularınızı süpürür
Ve öyle zamanlarda anlarsınız ki
Yaşamak böylesine yaşamak
Ne kadar insancıl bir şey
Çünkü duyumsadığınız ölçüde varsınız
İnsan olmak ne kadar zor olursa olsun
Hiç varolmamış olmaktan iyidir...
BEN ve HAYAL KIRIKLIĞIM ST PETERSBURG
Bir şehri güzel yapan ÖZGÜRLÜĞÜDÜR!
Beni ben yapan VAROLMA ÖZGÜRLÜĞÜMDÜR!
Varolduğum ölçüde yer kapladım bu dünyada
Ve bağırdıkça yol aldım
Ülkeler ve şehirler boyu
Ve küçük bir çocuk gördüm
Rüyaları ve gerçekleri olan ve belki biraz UMUTSUZ
Ama hikaye bu ya roman gibi gerçekliği olmak zorunda değil
Öyleyse HÜSNÜ TALİL yapalım
Güzel sonla bitsin
Ve umutsuz hayatında orta yaşlı adam
Aradığı huzuru nihayet bulur
Çünkü artık, nitekim
Sevmeyi öğrenmiş
Yüreği sonsuza karışmıştır
Denizden çıkardığı toprak arasından
İncisini bulur ve uykuya dalar
Hikaye bu ya
Uyuduğu zaman öldüğünde
Rüyasında dünyaya bir yosun olarak geldiğini görür
Ve bir inci gibi yine denizle bütünleşir
Ve yaşam devinimi devam eder
Sonradan öğrenir ki
Umutsuzluk bile umudun bir ışığıdır
Ve yaşamak bir umut kapısıdır
Ne biçim hikayeyse
Sonlanmaz
Ancak öldüğümde mezar taşımda yazan
"Arkası Yarın"!!!!!