Artık aklıma sahip olamıyorum

Arkadaşlar, hakikaten ben Türkiye Cumhuriyetinde yaşayan kendimde dahil insanları anlayamadım. Herhalde ben biraz anlama özürlüyüm  .  

Biri çıkıyor kardeşim en az 3 çocuk yapın diyor, hem de nikah salonlarında onlarca kişinin huzurunda  onu söyleyen utanmıyor, çünkü çocuğun nasıl yapıldığını bilmeyen yok herhalde...

Biri de çıkıyor kardeşim hamile kadınlar öyle sokaklarda dolaşmasın, ayıptır gece arabada dolaşsın diyor. Be Allahın kulu kadının öyle bir durumda yürümesi lazım, doğru ya sen nerden bileceksin çocuk mu doğurdun. Boş keseden sallamak kolaymış.    

Biri çıkıyor geziye destek veriyor, Beşiktaş da yürüyenlerin en önünde gidiyor. Sanki oruç tutarmış gibi iftar yemeğine gidip el etek öpüyor, ben ettin siz beni affedin diyor, demek ki bu kişi bir tas yemek uğruna bukalemun olabiliyor.

Biri çıkıyor ben buraya istediğimi yaparım diyor, birileri merak etmeyin hiçbir şey yapamazlar diyor, birileri cep telefonlarına varıncaya verip, sosyal medyada vah, vah ben de sizin yanınızda olup kuş seslerini dinlemek isterdim diyor, arkasında hiç vakit kaybetmeden su ve gaz yağmaya başlıyor.  

Birileri tencere tava çalmayın hatta 19,00 dan sonra elektrik süpürgesi bile çalıştırmayın diyor, karşı komşum bana gıcık, bakıyor tencere tava sesi yok ama, süpürge sesi var, temizliği ancak akşam yapabildiğim için, bak seni şikayet ederim diyor.   

Birileri hemen, hemen her akşam çıkıp, AYYAŞLAR, ÇAPUCULAR, KEMİRGENLER diyor, merak ediyorum başka daha lakap kaldı mı?

Aradan bir ay geçiyor, nerden bulunduğu belli olmayan cami içi fotoğrafları çıkıyor, işte bunlar böyle yapmış deniyor, bey Allahın GÜZEL KULLARI,  bunlar sizin elinizde daha önce vardı da niye servis yapmadınız.

Bırakın ben dinimi Allah ve kul arasında yaşayayım. Günahı da sevabı da bana. Benim yaptıklarımdan, sadece ben sorunluyum. Benim hesabım birilerinden sorulmaz. Sıkıldım artık yaaaaa. Daha yazacak çok şey var ama, aklıma sahip çıkmalıyım.