Aşı tutmayan ağaç gibiyim

Aşı tutmayan ağaç gibiyim
Bir zaman yeşil bir zaman sarı
Çok eski bir rüzgâra küstüm
Kırdığı dallar yeşermedi gitti.
O eski rüzgâr hala titretir
Açan çiçeğimi, düşen yaprağımıa
Kururum gitgide
Yeni dallarım olsun isterim
Yeni yeşil yapraklar
Huzura giden adım gibi görsem de acıları
Bile bile yaksam da kendi canımı
Solan bahtımı, dallarıma yeni tenler de sürsem
Faydasız!
Aşı tutmayan ağaç gibiyim
En içimden kurumuşum meğer.