Aşk edebiyatı

Yüce almelere  kanat vura vura gelir aşk, diyen Elfi’nin doğum günü

Düşçül düşçül baktı(n) sevgi ilmeği gülüşe, bedel isteyen hayat balına!..

Yana yakıla çağrıldığı(n) anlamını akıttı(n), aşkın ıslığı bakışından

Bar/düşlükte âşık olma olasılığını sevdi(n)… Şiirlik adına!

Dik yamaçlı Güzelyalı göğsüne iki turunç çiçeği takmış… Görse(n)…

Sağnağını içinde taşıyan bulut... Ünye, gecene şakıyan ateşböceği…

‘Aşk seren, güle yaprak, tuhaf, kışkırtıcı düşüngüsü geçti içinden

Tanıştı(n) suteni yüzü süsleyen rüzgâr koyağı iki denizyuvar gözle.

Gecene/düşüne şeytan çağıran (ş)ahmelek, ışıkla sarmalar gövdeni…

Çiçek çiçek sevinci… Ye beni der gibi buğulu iki sultani kiraz

Göğüslüğün düğmeleri çözül çözül… Sisli, çiğli iki pampal pamuk

Avuç avuç topla(r), haylaz göğüs çadırından kaçan iç ürpertisi...!

Edimi doyumsuz., öptüğün kadar yaşadığı(n) ay/aşk v/akti…

Sevgi makamı şarkılar içlenir arasıcak sarılgan dansla… Tatsa(n)…

Su damlasıyla en güzel gamze, barın peri peykeri seçildi bulut..!

Bulut sevdasıyla bağımsızlığını ilan etti prangalı yürek!

Dili düşen çan, çanı düşen kule gibi kaldı(n) maskara!.. Makara gibi

Dile dolandı(n)!.. İzi sözcüğe çıktı.., dize aynasına düştü(n)..!

Sevdanın ruhu, yüzü, yüzün… Elitin metaforu, turunç çiçeği kokulu…

Makastan geçirir, ruh çözer/örer bir sözcüğe sığan özge aşk..!

İki (n)ar çiçeği göğüs sahile uzansa, rüzgârlanır devinen deniz..!

Keman çalar palmiye, alkımından kopar dalgalar..! Atlar/yalar…

Kuma serilen/düşen yaz yağmuru/amazon… Avaz avaz tendenizi..!

Kulaç atar/gezinir  (d)elibal… Göketeği, yat/ak gemisine binse(n)…

İmge (ç)atlar, ruh akar… Kulağı gevşetir sinek kaydı güngüllü yaşam…

Buluta, tatlı suça giden yolun duygusalı aşka, şiire âşık

Gösterişli kenar süsü takar şiirle taçlandırdığı ya(r/m)aya..!

                                                             Ali  Akdemir

                                                               12. 12. 11

                                                               Çukurova