Aşk mı, seks mi?

Yaz aylarının uçarı kaçarı günleri geçip de eve dönünce, evdeki ikinci bir kişinin varlığı da daha düşünülür olur. Bohem bir arkadaşın deyimiyle "markette süt varken evde inek beslemeye gerek yok" ifadesi geçerliliğini yitirir gider. Yazın herkese "aşık" olmaya zeminli günleri (genellikle perde arkasında yaşanan "çok kovala, çok anlat, az yakaladığın belli olmasın" ile açıklanabilir) artık geride kalmıştır. Ya da evlendikten sonra mı bana böyle gelmeye başladı…

Neyse, bu ciddi noktaya gelince "aşk mı seks mi" sorusu, sözle ifade edilemeyen ama bilinç altında dönüp duran bir olgu haline gelir. Bu dönüp durma öyle böyle değildir. Stres yapar, motorun yatak yakması gibi bir şeye dönüşme ihtimali yüksektir. En fazla da çok rahat görünen insanları etkiler.

Çünkü rahatlık, bir tür statükonun sonucudur.

Kimseye bağlanma, istediğine aşık ol, bir rahatlık noktasıdır. Hayatla dalganı geç, hayat kendini sana anlatsın, bir rahatlık noktasıdır. Charles Bukowski ol, dünya köpeğin olsun, bir rahatlık noktasıdır. Ömer Hayam ol, dünya kahrını çeksin, bir rahatlık noktasıdır.

Ama o statükoyu çizdin mi, motor çalışmaya başlar. Erkekler, daha önceki bir anıyla karşılaştırılmaktan acayip korkar. Kadının daha önce yaşadıklarını bilememekten de ödü kopar. Hele başkalarının bildiği bir şeyler olması ihtimali…

Kadınların korktukları başka bir yazının konusu olur. Benim konuştuklarım, başlayan ilişkide anlatılan bazı şeylerin aralarını açmasından deli gibi korkuyorlardı. (Deli korkar mı, bilmiyorum.) Sen onu daha iyi tanıyorsun diye başlayan onlarca soru yanıtladım. Hepsi de arkadaşımdı.

Ama asıl korku, romantik başlayan bir ilişkide seksi yakalayamamak ya da seks tarafının romantizmi devirmesidir. Hep seks delisi olarak anılmayı kimse istemez ama evcilik oynar gibi kalmak da daha iyi değildir. Kendi bulduğum yanıtı siz yorumlarınızı yazdıktan sonra dillendireceğim.