Aşka Veda / Can Dündar

Geçen hafta yaptığım Safranbolu yolculuğunda elimden düşmeyen bir kitap oldu Aşka Veda.

Kitap evine gittiğimde uzun zamandır almak istediğim kitapları ararken birden Can Dündar’ın Aşka Vedası çarptı gözüme.

Köşe yazılarını beğenerek takip ettiğim bir yazardır. Dolayısıyla kitabı görmezden gelemedim.

Seçilmiş yazılarından derlenen kitap aşkı, ilişkileri, düzeni sorguluyor bir bakıma.

Neden sorusunu sorup, cevabını veriyor.

Geçmiş zaman ile şimdiki zaman farklılıklarına değiniyor.

Daha ilk kısmını okurken elimden düşürmeyeceğimi anlamıştım.

O çok beğendiğim önsözü sizlerle paylaşmak istiyorum;

(…)

Önsöz

Aşk devrimcidir.
Otorite, düzen, nizam tanımaz.
Coşkuyla çarpan iki kalbin yarattığı etkiye hiçbir direnç dayanmaz.
Sınırlar, harp içindir; aşk sınırdan anlamaz.
Yaş, sosyal statü, renk, ırk, cins, dil, mezhep, milliyet farkı, tutkuya mâni olamaz.
İki yürek buluştu mu onları dizginleyen çitler, bariyerler, örf ve âdetler, gelenek ve görenekler, ilkeler, nizamnameler, akrabalar ebeveynler tutuşur.
Ten, derde ilaç olur; ölüm, ayrılığa yeğ tutulur.
Seven iki yürek, ayrılmaya zorlandıkça birleşir.
Aşk, yalnızca içeriden yıkılabilen bir kaledir. Sadece âşıkların birbirini yemesiyle yok olur.

• • •

Devrimcinin düşmanı düzendir.
Kazanmanın konforlu rehaveti, “Elde ettim işte!” felaketine dönüşür kısa zamanda…
Devlet, aile, özel mülkiyet el ele verip işe karışır; büyük heyecan, alışmayla, kurumsallaşmayla yatışır.
O ilk kıvılcımdan güçlü bir dostluk ateşi yakamazsanız, uğruna dünyayla savaşabileceğiniz insanı bir iç savaşta kaybedersiniz.
Onca hızlı daldığınız rüyadan bu kadar hızlı uyanabilmiş olmanıza da hayret edersiniz.

• • •

Yazılarının hepsi ayrı güzellikte ancak özellikle “kalp açılımı” başlıklı yazısında İzmirli bir okurun mektubuna yer vermiş.

En çok etkilendiğim yazısıydı diyebilirim.

Sıkılmadan, bir solukta okuyabileceğiniz bir kitap.

Tavsiye ederim…