- Kategori
- Şiir
Askerin savaşta ölümü
Yazan:Uçar Demirkan
Askerin savaşta ölümü
Doğdu doğalı şanssızdı zaten
Ters giderdi bildi bileli işleri
Oysa dindar adamdı
Beş vakit namazındaydı
Niyazındaydı
Nedenini bulamazdı
Bunca adam gelip gitmişti askere
Birisinin burnu bile kanamamıştı
Kör olası savaş bula bula onu bulmuştu
Bu sınır taburunda
Yaban da amma sert çıkmıştı haa
İki piyade-üç tank tümeni geliyordu
Üzerlerine
Böyle diyordu gözetleme
Böyle diyordu bilgi toplama
Dün akşam gözünü bile kırpmamıştı
Sabaha kadar
Uyuyamamıştı korkudan
Ölmek korkusundan
Nöbet de tutmuştu-bir üç nöbeti
Gezinmişti aşağı yukarı
Devriye defterleri imzalamıştı
Bütün bunlar engellemiyordu yaşamını
Büyükler savaş istiyorlardı
-Bey atları tepişir arada at sinekleri ölüşür-
Dedi kendi kendine
Güldü kendi haline
Sağındaki solundaki manga erleri güldü
Çok sürmedi bu gülüş
Yabanın topçu atışı başladı
Gömdü başını siperin içerisine
İyice büzüldü
Önünde doksan santim kalınlığında toprak vardı
Şarapneller cıv-cıv ötüyordu
İki bir yöresinde
Gelmişine geçmişine dua ediyordu
Ölmüşüne
M-1 tüfeğine daha bir sıkı sarıldı
Çavuşun sarsmasıyla uyandı
En mutlu uykusundan
Şaşırdı kaldı
Donuk donuk baktı çavuşuna
-İyi ama bu gürültüde neden uyanmadım-
Diye düşündü
Kafasını salladı iki bir yana
Çavuş emri veriyordu- o dinliyordu
-Karşı tepede on beş tank
Ve bir takım yaban piyadesi var
Saat altıda saldıracaklar
Hazır olun-
-Sen mesafe kartını da hazırla-
Kim uğraşacaktı mesafe kartıyla
Savaş durumundaydılar artık
Bunun ötesi yok
Ölümle yaşam arasında
Yine güldü-zavallı
Zavallılığına
Oysa güçlüydü-kuvvetliydi
Yalnız işlenmemişti
Hamdı
Biraz sonra tabur habercisi geldi takıma
Takım komutanı çavuşları çağırdı
Bağırdı suratlarına
Tüm tabur toplandı
Tabur komutanı konuştu
Vatanlı-milletli-bayraklıydı konuşması
Beline mayın bağlayıp
Tankın altına yatacaktı
-Yapamam-diye düşündü ilk kez
Bu bir emirdi-yapmalıydı
Karşıt durumda ölüm zaten vardı
Oysa bu yeni teklifte kurtuluş vardı
Çaresiz uzandı mayına
Aldı çavuşundan-beline doladı
Şimdi o bir kahramandı
Eline ayağına kapandı bölük komutanının
Şehit olacak diye
-Hakkını helal et-dedi
Sabah sekizde sökün etti
Yabanın tankları
Yanlarında piyadeleri vardı
Tanklar yaklaşırken allahına yalvarıyordu
-Allahım..Bana da cennetlerinde yer ver-
Yaban tankları da pek insafsızdı
Tepelerine düşmeğe başladı mermiler
Başını kaldıramıyordu siperden
Bir ara başını kaldırıp baktı
Ve gördü
Üzerine geliyordu yabanın Amerikan tankı
Büzüldü siperde
-Yüz yıl daha yaşarım-diyordu
-Bu vartayı atlatırsam eğer-
Ama atlatamamıştı işte
Atlatamazdı
Gavurun tankı aşıyordu tepesinden
Pimi çekti çıkardı
Elleri-kolları-parmakları-tırnakları
Dört bir yana dağıldı
Bir yaban tankı yoktu artık
Bir gavur tankı
O da yoktu
Şehit olmuştu
Ama-o sıralar çok şehit oldu
Ne borazan öttü baş ucunda ağır ağır
Ne tabutunu bayrağa sardılar
Hatta elbiseleriyle bile gömemediler
Törece
Anasına-eşine birer yazı yazıldı
Milli Savunma Bakanı imzalı
Mektupta bir de madalya vardı
Bir maden parçası
Kadınların iki gözü iki çeşmeydi
Çevrelerinde gerçeği gizleyenler vardı
Onun umurunda değildi oysa
Savaşmak hele hiç
O çekmişti pimi
O yoktu-tank yoktu evrende
Cennetlik olmuştu asker
Sövmeden-dövmeden kurtulmuştu
Ağlamaktan gizli gizli.