Aşkın panzehiri..

Aşkın panzehiri olsa hangi aşkı yok edebilir... Aşkın en tutkulu halini anca tutkuyla yakabilirsin. Öyle güçlü bir duygu ki bu, canına meydan okutan cinsten, ölüme kafa tutan derinlikte. En derininde bir yerlerde. Uykunun en huzurlusunda ya da en kaçak halinde. Hele de o aşk kokusunu çektiysen ta içine siner tüm bedenine. ne kaçabilirsin, ne de kaçmak isteyebilirsin. Hele ki o kokular karıştıysa bi kere o ayrı iki bedene, tekleşir tek ten tek nefeste can bulup, tek hayatın içinde buluverirsin kendini birden. Bir bakmışsın tek kişilik dünyanda çift nefes almaktasın. Mutluluğu da, mutsuzluğu da; özlemi de tutkuyu da çifter çifter yaşarsın. Acıyı da aynı yaşayacağını bildiğin için korkarsın, kızamazsın kıyamazsın. An gelir öyle hayaller kurarsın ki, bir tek onla gerçeğe dönüşebileceğini hissedersin, bilirsin. Bu yüzden ne yaşarsan yaşa pes etmezsin, edemezsin. Aldığın her nefeste içine onu çekerken, tüketemezsin. Nefesin olmuşsa bikere, tüketince sen de bitersin. canına yandığın canındır. o can ki, ömrünün geri kalanıdır. Öpüşünü koklayarak, sarılışını kalp atışlarına karıştırarak yaptığındır. Çığlık çığlığa güldüğün ya da ağladığındır. Gülüşünü ıssırdığın, nefesini öptüğündür. Göğsünde huzur bulduğun, akışına karıştığındır. İşte bikere karıştıysan aşka -ona- o akışı suya muhtaç olduğun gibi kana kana yaşarsın. Ömrüne, ömrünü katarsın. Titrersin, titretirsin.. Onlayken yanar, onsuzken buz kesilirsin.