Aşkın savunmasız hali

Bozulunca yeminler eskisi gibi olmuyor hiçbir şey.Oyunun kurallarını bozduk.Şu an doğaçlama yaşıyoruz hayatı.

Paylaşılanlar paylaşılamaz olunca, her kelime inat dolu olunca uzak geliyor iki kişilik mutluluk. Yalnızlıktan kaçıyoruz.. Kalabalık yalnızlıklarda, içimiz içimizi yerken sahte gülücüklerle parlamaya çalışıyoruz. Duman altı duygularımızla, nerde ferah bir nefes var diye aranıyoruz. Temiz havayı en yakınından göremezken dışarıya saldırıyoruz, sonucunu bilmeden umarsızca...

Kaptırıyoruz kendimizi bulamadığımız mutluluğa. Acıkıyoruz temiz duygulara, ihtiyaç duyuyoruz sıcak bir dokunuşa. Yine yalnızlık gelince kapına, hırçın biri olup çıkıveriyorsun. Yıllardır tanıdığın insanları bile ilk kez görmüşçesine şaşkın gözlerle bakınıyorsun.

Kendi etrafında koşup koşup, kuyruğunu yakalamak isteyen kedi gibi uğraşıyorsun kendinle.. Çünkü başka uğraşacak bir şeyin kalmamış. Bir beklentin yok eskisi gibi. Hayatı zaman doldurmak istercesine yaşamaya başlıyorsun.

Konuşmak istiyorsun, haykırmak.. Karşındakine ifade etmek kendini. İşte en zor an.. Kelimeler kuruluyor yalan yanlış, kalpler kırılıyor tamir edilemeyecekçesine.. Bu son haykırış diyorsun çoğu zaman. Son sesleniş. Üşüdüğünde ısınamayacağını biliyorsun artık, canın yandığında ağlayacağın kimse yok.. Binlerce yoklarla yaşatacaksın artık kendini.

Hayatın üç günden ibaret olduğunu hatırlıyorsun, buna rağmen sarılamıyorsun boynuna.. Yıkıcılıkla suçlanıyorsun, sevgisizlikle. Oysa ki mutluluk özlemi ile doyurmak isterken sen kendini..

Geceler olduğundan daha sessiz, odam daha bi karanlık.. Alışmak yada kabullenmek. Bir zamanki resimlerin varlığına bile inanamaz oluyorsun. Onlarla bile kavga ediyorsun kendince. Sana inat edercesine sarılmışlar birbirlerine deli dolu.. Girmek istiyorsun o çerçevenin içinden. Oraya bile yakıştıramıyorsun kendini. Aynı yüz, apayrı ifadeler...

Teşekkür etmek istiyorum, tüm duvarlarımı kendine boyadığı için..... Onu bile yapamıyorum?

Kimin için, bunca sıkıntı... Özlediğini bile kabullendiremediklerin için mi?

Ölüm gibidir ayrılık ama ayrılık ölüm değil.........

Sonsuz Sevgilere ....