Aşkın yıl dönümü

2008 yılının 28 ocak'ını 29 ocak'a bağlayan gece... Aslında duygularımın heyecanına kapılıp da söylediğim şeylerin sonucuydu... Bir anda çok mutlu, heyecanlı, sevinçli oluvermiştim. Birçok duyguyu bir anda yaşıyordum... Sabah uyandığımda "gece neler oldu, yaşadıklarım gerçek miydi? " diye düşündüm. Evet gerçekti bunu doğrulayan bir de mesaj aldım hemen sonra "mutluluğumun, neşemin sebebi sensin canım" diyen... Mutluydun, ben de öyle tabi ki... Ama birden bir telaşa kapıldım ya sonu kötü olursa, ya mutlu olamazsak, ya kırarsak-üzersek birbirimizi...

Varlığınla hayatımda öyle değerli bir yere sahiptin ki; ben kaybetmek istemiyordum hayatımdaki seni... Evet kaybetmek istemiyordum, ama şimdiye kadar yaptığım hiçbirşeyi de kaybetme korkusuyla yapmadım. Ne düşündüysem söyledim, ne hissettiysem sana yansıttım. Sevincimi, üzüntümü, kızgınlığımı... Ne varsa bende, sen de gördün bunu... Dediğim gibi bunların hiçbiri kaybetme korkusundan kaynaklanmıyordu. Bütün bu davranışlarımın sebebi sana olan sevgimdi...

İlk önce sana duyduğum saygıyla başladı sevgim, aslına bakarsan o zamanlar bende farkında değildim =)

Seni tanıdıkça sendeki güzellikleri gördükçe daha çok sevdim seni...

Gülüşünü sevdim, bakışlarını, mavi mavi bakan gözlerini...

Elimi tutuşunu sevdim sıkıca...

Sıcacık öpüşünü, sımsıkı sarılmanı sevdim...

Herşeyde seni bulmayı sevdim...

Hayatı seninle sevdim, seninle anlam kazandığı için...

Koca 1 yılda daha neleri sevmedim ki seninle... BEN SENİ ÇOK SEVDİM...
Bu 1. yılımız...Daha çok yıllar göreceğiz birlikte ve her seferinde tek sözümü tekrarlayacağım sana :


SENİ ÇOK SEVİYORUM!!!!!!!!!