- Kategori
- Şiir
Aslında

benim objektifim
Bakamadığım bi hayat;
Yalnızlığı iyi taşıyorum üzerimde bugünlerde.
Canım yanıyor tüm şarkılarda,
Sesim çıkmıyor,
Ne zamandır karşılıklı oturup iki kelam edemediğim dostlarım var benim...
Sesim çıkmıyor
Duymuyorum da!
Sahi ne taraftayım ben?
Nerdeyim?
Zaman ne?
İçimde ki yoklama kağıdında
Devamsızlık yapan çok,
Ben bile duyamazken sesimi
Devamsızlık yapanlar yüreğime ,her geçen gün sayısı artıyor.
Yoklamaya çekmiycem bi daha
Söz
Bi çift lafa muhtacım bazen
Gece, en uzun zaman bana
Yalnızlığın en aksi olduğu zaman
Bıktım belki
Yada gerçeğimin peşine takıldım
Zaman geçer
Hiçbir şey eskisi gibi değil
Bu bi gerçek...