Atatürk sağ olsaydı, "Ergenekon'dan" sorgulanırdı.

“Atatürk, 7 yaşında iken elimi tuttu benim. Bu gün seksenindeyim. O gün, bu gün, o’nu, gönlüme oturttum. Bir Atatürk sevgisiyle dopdolu bir ömür yaşadım ve de doyamadım.” diyor Hanri Benazus.

Atatürk, Aydın Ortaklar tren istasyonundaymış. Babasıyle karşılamağa gitmişler diğerleriyle birlikte. 7 yaşındaymış Henri. Babasının elinden kurtulup, Atatürk’ün yanına gitmiş. Yıl: 1927. Atatürk beni elimden tutarak, trene bindirdi. Ona getirilen rakının yanındaki leblebilerin hepsini yemişim. Şimdi bakıyorum da, demek Atatürk, rakısını leblebisiz içmiş o zaman.”diyor Benazus.

Aynı Hanri Benazus, “artık kendimi bilmeğe ve tanımağa başladıktan sonra Atatürk’ün “ Ne mutlu Türküm diyene” sözünün bana bir yandan verdiği yükümlülük, bir yandan da beni ve benim gibilerini “azınlıktan”-vatandaşlığa” geçiş hakkını verişi ve kendimi tam ve eksiksiz bir Türk olarak benimsememi sağlamasıdır” diyor ayrıca da.

600 yıldır İzmirliyim diyor, kökleri eskiye dayanan bir aileye mensup. İşte o gün bu gün bir el teması, Hanri’yi, Atatürk tutkunu yapmış. Ömrü boyunca, şehir şehir, köy köy dolaşıp, Atatürk resimleri toplamak olmuş işi. Sırf iki resim almak için Amerika’ya gitmiş. Ondan sonra da 40 defa daha gitmiş Amerika’ya

En güzel ilgiyi, Dolmabahçe’deki sergide görmüş.Bir günde 10 bin kişi, sergisini gezmiş. Ata’sının değişik, hiçbir yerde görülmeyen fotoğrafları ile tanışmış. Eski C.Başkanı A.Necdet Sezer’ de Atatürk’le beraber olanlardan 11 kişiyi, bir Cumhuriyet Bayramındaki resepsiyonda kabul etmiş.

Benazus, 1925 lerden itibaren yanında görüntü veren kadınlarımızın, kızlarımızın, gençlerimizin, çocuklarımızın bu günlerle neredeyse kıyaslanmayacak çağdaşlık görüntüleri sergilemektedir. Bu sergide bunlar, apaçık görülmektedir. 4500 den fazla Atatürk’ün resmini elinde bulunduran bir fani, bu gün yer yüzünde yoktur.

Benazus’sa sorduk bu ara. “En sevdiğiniz Atatürk portresi hangisi?” diye “ İnsan, çocuklarını, birbirinden ayıramaz” demek oldu cevabı. Atatürk üzerine konferanslar veriyor. Atatürk kitapları yazıyor, sergiliyor resimlerle birlikte, resim topluyor.

Bu 80’lik delikanlının eşi de çocuklara Atatürk kitapları yazıyor, Atatürk’ün her cümlesinden, her vecizesinden tomar tomar kitaplar yazıp kafaları ışıldatıyor. Kıymetli eş Sevgi Tanrısever, eşinin sağ kolu. Birlikte oturup, her şeyi plânlıyorlar. Birlikte Atatürk’ü kucaklayıp, öyküleştiriyorlar, büyükler ve küçükler için. Sevgi Hanım sevecen biri. Varoşlara kadar gidip, Atatürk’ü anlatıyor.

Aralarında gazetelere yansımış, dillere destan aşk hikâyeleri var yaşanmış. Birbirlerinin gözleri içine bakıyorlar. Bu arada Hanri Bey lâfa giriyor “ Eşim beni, huzurevinden aldı, hayata döndürdü” derken, Sevim Hanımın gözleri nemleniyor.

Hanri Beye en son şunu sorduk: “ Atatürk bu gün yaşasaydı neler olurdu?” Şöyle cevapladı: “ Korkarım ki, Osmanlı’ya ve Padişah’a baş kaldıran kişiliği sebebiyle Ergenekon Davasında sorgulanmaya alınabilirdi. Ama unutulmasın ki, baş kaldıran yalnız Mustafa Kemal değil, özgürlüğüne susamış Türk toplumuydu.”