Atılan taş

Merhabalar,

Bu gün size okuyup çok beğendiğim bir Kıssadan Hisse hikayesi paylaşmaya çalışacağım, umarım beğenirsiniz.

Genç bir bey, yeni otomobilinin içine kurulmuş biraz da hızlıca bir mahalleden geçiyormuş.

Otomobili çok dikkatli kullanmasına rağmen bir şeyin yola fırladığını görür görmez hemen fren yapmış, durduğu anda yan kapısına büyükçe bir taş çarpmış, dışarıya baktığında küçük bir çocuğun taşı otomobiline attığını görmüş ve çocuğu çok kızmış, hemen dışarı çıkmış ve çok kızgın bir şekilde çocuğun yanına gelerek, sen ne yaptığını sanıyorsun?, Bu yaptığın ne demek oluyor?, Bu otomobil kaç para sen biliyor musun?, Neden yaptın bunu?, gibi sorular sormuş.

Küçük çocuk üzgün ve suçlu bir tavır içindeymiş.

“Lütfen amca lütfen bana kızmayın, çok üzgünüm, taşı arabanıza attım, durmanızı istedim, çünkü ağabeyim orada yokuştan aşağıya sakat arabası ile yuvarlandı, ben onu kaldıramıyorum, o kadar kuvvetim yok” demiş.

“Ağabeyimi kaldırıp tekerlekli sandalyesine oturtmama yardım eder misiniz lütfen” demiş.

Ne cevap vereceğini bilemeyen genç adam boğazındaki düğümden yutkunarak kurtulmuş.

Yerde yatan sakat çocuğu kaldırıp tekerlekli sandalyesine oturmuş, cebinden temiz ve ütülü mendilini çıkartıp çeşitli yerlerinde oluşmuş ve kanamış yara ve sıyrıkları dikkatlice silmeye çalışmış.

Bir şey söyleyemeyecek kadar duygulanmış genç adam, küçük çocuk teşekkür ederek ağabeyinin tekerlekli sandalyesiyle oradan uzaklaşırken, onların arkasından bakakalmış.

Otomobilinin yan kapısında taşın bıraktığı iz çok derin ve net görülür şekildeymiş, ama adam orayı hiçbir zaman için tamir ettirmemiş. Otomobilindeki izi şu mesajı hiç unutmamak için saklamış;

“Hiçbir zaman yaşamın içinden seni durdurmak ve dikkatini çekmek için birilerinin taş atmasına mecbur kalacağı kadar hızlı geçme”

Gerçekten bu kıssadan hisse insanlara çok şey anlatıyor, çok ders veriyor.

Bazen küçüklerden de öğreneceğimiz çok şeyler oluyor.

Bir işi yaparken ilk önce üç kere düşünmeliyiz bir kez yapmalıyız derdi rahmetli babaannem, ne kadar da doğru sözlermiş söyledikleri, onları şimdi daha iyi anlayabiliyorum.

İnşallah seversiniz.

Gönülden Sevgiler,

Hülya-2010