Avare

Nereden çıktı şimdi bu

ayrılık fikri,

gönlümün seninle döşeli

köşelerinde

ayrılık portreleri asılı

Gülüşün hasretin korkuluğu

korkum sensizlik

Yosun gözlerin

duysan, kulağıma neler çalıyor.

Çekilmiyor sensiz şarkılar

hele bu şehir de

bekliyor “Özlem”ini güller

Aynı soru dudaklarında

Bir gece neden uzar?

şair sus pus

cevabı yazılmamış aşklarda

yarınlar gelmiyor beklemekle

girmiyor istasyona

geri de kalan aciz

Nereden çıktı şimdi bu

sensizlik fikri

tam da kavuşmanın arifesi.

Elim kaleme dost

gönlüm dilime sözcü

biliyorum, sevgiye olmaz

bir şiir ölçü

Yosun gözlerin

başımda pervane

Aklım hükmen mağlup

sevgine

Düştüm bir kere gülüm

gamzelerine

Halimi hiç sorma

avare, biçare…