- Kategori
- Edebiyat
Ay
Ay’ın karanlığı isem
Sen aydınlığı ol
Sessiz,
Kelimeler yıldız olsun
Dökülsün maviliklere...
Güneş olsun,
Girsin, kapanmış
Pencerelerden kırarcasına.
Hissedeyim varlığını,
Karanlıkken sen.
Birlikte çekelim
Engin maviliği,
Tadına varsın balıklar
Büyük şaşırtmacanın
Yine birlikte dönelim
Sözcüklerin yıldız olup
Aktığı yere.
Sen aydınken ben karanlık
Hissedeyim varlığını,
Karanlıkken sen...
Dilsiz, karşıt, uzak
Bilirim sözcükler
Güneş,
Sözcükler yıldız..
Sararım karanlığını
Tutunurum aydınlığa..