Aynı gökyüzü altında buluşacağız

Belki elini uzattığın anda ulaşamayacaksın bana, ama aynı gökyüzünün altında bakacağız semaya. Uzakta olsa da bedenlerimiz, yakındadır aslında yüreklerimiz.

Belki en uzak olarak göreceksin beni. “Belki”ler saracak dört bir yanını, arayacak bedenin ellerimi, arayacak yüreğin beni. “Neredesin?” diyeceksin. “Buradayım, duymuyor musun beni?” diyeceğim. Bakacaksın, ama sadece etrafına bakacaksın, yüreğinin en derinliklerine bakmayacaksın hiçbir zaman.

Bir gölge altına yaslanmak isteyeceksin, benim kurduğum düşlerin içinde var olmak isteyeceksin. Düşlerimde yaşamak hayal de olsa benimle yaşamak isteyeceksin belki de.

Ne düşlerim gerçek olacak, ne de var olduğun şu hayatta hayallerim. Sende kalacak belki de yüreğim. Geri isteyeceğim, bencillik edip vermeyeceksin. Elini uzattığın her an, dokunmak isteyeceksin yüreğime, her an yanıbaşında olsun isteyeceksin. Ne kurduğun hayalde, ne de yaşattığın düşte olacağım, aynı şehrin havasında iki yabancıyı oynayacağız seninle. Aynı gökyüzü altında iki yabancıyı oynayacağız seninle. Başrolde sen ve ben. Ustaca oynayacağız ikimiz, ustaca sergileyeceğiz hünerlerimizi. Aynı gökyüzü altında aynı anda yıldızlara bakıp hayaller kuran iki yabancı olacağız seninle ben.

Aynı anda kavrulacak bedenlerimiz doğan güneşte. Aynı anda dökeceğiz gözyaşlarımızı. Susmak erdemliktir diyeceğiz. Aynı gökyüzü altında özleyeceğiz var olan bedenlerimizi. Aynı gökyüzündeyiz işte. Bakacağız bir yıldıza, dileğimizi sessizce söyleyeceğiz. Aynı gökyüzü altında iki yabancıyı oynayacağız yine, ne de olsa sevdayı kandırma da usta oyuncularız. Kandıramadığımız tek şey yüreğimiz olacağından o kadar eminiz aslında. Susacağız,susmak erdemliktir deyip kayan yıldızı izleyeceğiz. Dilek tutmak şarttır diye düşünüp en içten dileğimizi tutacağız. Belki de dileklerimiz de aynı olacak. Belki de düşlerimiz.

Aynı gökyüzü altında buluşacağız, aynı semaya bakarak, aynı dilekleri tutarak… Kapatacağız gözlerimizi usulca dilek tutacağız kayan yıldızdan…