Aynı ruhta kaybolan iki sevgili

Aynı ruhta kaybolan iki sevgili

Sen kendini arıyorsun

Bense seni

Güneşimize deniz değmiş

Mavi kanıyor

Ayaklarımda paslı çamur

Gidiş kanıyor

Ellerimde düş lekesi

Dudaklarımda adın feryad

Yitis kanıyor

Bakışlarımdaki dökük ifadeleri

Sensizliğimde unutmuşum

Yüreğimdeki ayak izlerinde

Rüzgara yazdığım bu şiir ağlıyor

Dün kokladığım sen kokusu sinmiş tenime

Gözlerime bıraktiğin deniz tuzuna

Dün geceki iklim sinmiş

Göçebe gecenin kıl çadırındaki

sevişmemizden hatıra

Çıplak bedenlerimizde

Yıldız yanıkları

Sözcükler sökmüş anıları

Suskunluklar kezzap

Dudaklarında eriyor dudaklarım

Eksilen sen kadar yaşıyorum

İçimi ürperten sensizleşmiş anıları

Yazamam bir daha sen kokan şiirleri

Bu son gözyaşları kalemimin

Daha dünün anısı kurumadan

Gidişinin bana armağanı

göz yaşlarımda boğuluyorum

Bugünlerim tükenmediğinde gelişinde

Sevmenin rüya dilini bile unutacağım

Dönersen yine, ararsan beni

Harflerden bir uçurtma yap

Kokunu dök üstüne

Rüzgarlar sen koksun

Uçur heceleyerek yaşadığım

Sensizliğimde

Şimdi bende gidiyorum

Göremem bakamam ardından

Bir gidişin terkisinde seni uğurlayamam

Tez gel diye göz yaşlarımı döküyorum ardından

Utku Aksu 23.10.2008 02:38