Aynı yerlerden gitmeliyiz artık!

Alışa geldiğimiz yaşamımız bir alan oluşturuyor bizlere. Bize, bizden önce sunulan bu yaşam modellerini, farkına varmadan kabullendiğimiz ve yaşamın zorluklarının ağırlığı ile de iyice derinleştirdiğimiz halimizle uyuşuk bir "rahatlık alanı" yaratıyoruz... Koca bir yığın biriken alışkanlıklarımızla birlikte, heyecanlarımız da matlaşıyor... İyi şeyleri de barındırmıyor değil tabi ki; yakınlarımız, sevdiklerimizle bir arada olma güzelliği ile birlikte..

İnsan kendini, hayatı ve yaşamın anlamını keşfettikçe, sığ alanlardan bozkırlara doğru esintileri özlüyor, içinde biriken sıcak havayı yeni esintilere bırakmak, yeni insanlar ve mekanlarla yücelmek ve taze havalar almak istiyor ruhuna.. Kendi çevremizde şifresi çözülen ilişkiler davranış ve duygular artık büyütmüyor insanı, sanki sınırı çizilmiş ölümü bekler bir uyuşukluk biniyor üstüne..

Yüreğimde bitmeyen bir sızı hissettiğimde, anlıyorum ki, doğal ortamımı bulamamış, "rolüm" gereği katlanıyor olduğumun ortamından uçmak isteğimin olduğunu! Ayrı dünyaları yaşatırız içimizde; evliliklerimiz de olsa, çocuklarımız da olsa hiç birimiz birimize benzemek zorunda ve zorunluluğunda değiliz. Zamanı geldiğinde, kendi hayatına bilerek kattığın insanların, sana olan güvenlik ve sevgi ihtiyaçlarını karşılama sorumluluğunu yerine getirdiğinde bu uçmak sana haktır. Sana katılıp gelmek isteyen özgür iradeli aile bireylerin bu sevdayı seninle paylaşma derinliğinde ve anlayışında olmalı.. Kainatın bozkırları geniş!
İnsan dönüp dolaştığı etrafından başka diyarlara göç etmesine olan aşkı, kendini keşfetmenin farklılığıdır. Tabi ki bu göç, donanımsız ve heyecansız olursa "gurbet" yaşamı başlar.

Gurbet, içinden sanki zorla çıkarıldığımız ve başka ellerde yoksun kaldığımız özlemlerimizin genel adıdır. Keşfetmek ve yeni mekanlar bulmak isteyişimiz, yaşamımızda hayatımıza katacağımız en yüksek sevincimizdir. Belki daha huzurlu, kalbinin sesini dinleyen mekanlar bulmak istemen ve bunu başarmak, seni, yeni gençlik aşısı gibi tazeler, genç heyecanlar, Aşklar, mekanlar, manzaralar, içindeki tortuları boşaltır ve seni elinde balonları olan bir çocuk yapar!

Ben işte bu balonlara kavuşmak için yerimde duramıyorum. geri kalan "ASİL" yıllarım, eski kavgaları ve aynılıkları yerinde sıyırarak- atarak kaçıp gitmeliyim diyorum bu 55 yaşımda, boşanmış olmamın az da olsa küçük bir avantajı ile.. Artık, yüreğimin götürdüğü yere gitmenin mucizesine şahit olmak, yeni mucizelerle buluşmak ve yeni insanlara dokunmak... En gizemli aşkım!  Bu kararları alırken, geride bıraktığınız ve yanınıza aldığınız her kim yürek varsa incinsen de incitmeden..başarabilirsen ne mutlu sana!

Yüreğine sızıları alarak gidemezsin, benim yüreğim bu şekilde beni taşıyamaz zaten! 
Ne mutlu yüreğime..

Kalenderce..