Ayrılık sonrası konuşma

Kusura bakma sevgilim artık gitmeliyim. Evde acılarım yokluğunu beklerler. Bir yenisini diğerlerine eklemeliyim. Aç, susuz ve sensiz beklerler. Acılarımı beslemeliyim. Beslemeliyim ki büyüdüklerinde bana baksınlar. Beni Hacca götürürler belki bir gün. Acılar sadıktır merak etme. Beni bir huzur evine bırakmazlar. Bir zamanlar doğduklarında sevindiğin çocukların gibi. İnsanın gençlik yıllarını sever onlar. Yanakları kırmızı, tonton bir dede olmana izin vermezler. Zaten istesen de emekli maaşınla yeni yalnızlıklar dışında bir şey alamazsın. Sordum onu da peşin fiyatına oniki ay taksit yapıyorlarmış. Zaten daha altıncı ayın taksidini ödeyemeden ölürüm. Ölürüm.. Yani yalnız... Yani sensiz...

Kusura bakma sevgilim gitmeliyim. Ölmeliyim. Yani sensiz. Kusura bakma sevgilim aslında ben ölmeliyim. Daha cehenneme girmek için kayıt yaptırmalıyım. Ama daha önce kayıt için altı tane vesikalık çektirmeliyim foto Olric'te.

''Gülümseyin efendim.''

''Afedersiniz Olric Bey. O nasıl bir şey oluyor?''

''Dudaklarınızın kenarlarını yanaklarınıza doğru çekeceksiniz efendim.''

''Evet, evet. Oluyor sanırım. Ne dersiniz Olric Bey?''

''Başarılı efendim ilk denemeye göre.''

''Vay be Olric! aslında o kadar da zor bir şey değilmiş. Biz daha önce gülümseyebilmek için peyniri kullanıyorduk. Hem dişleri beyaz tutuyormuş. Öyle diyordu mahalle diş hekimleri. Çaydan da uzak durun diyorlardı. Sarartıyormuş dişleri. Bu çelişki yüzünden hiç bir sabah sağlıklı bir kahvaltı yapamadım. Demek ki peynir demeye gerek yokmuş. Umarım başvuru tarihi geçmemiştir daha. Ne dersiniz Olric Bey?''

''İlk önce gitmeniz gerekiyor efendim.''

''He evet, ben en son gidiyordum dimi? Benim hiç gitmem olmadı biliyormuydun Olric? Acemiyim bu konuda. Sende fazla bir gitme var mı? Söz borç. Biri gelirse iade edeceğim.''

''Ben de var ama hepsi bozuk efendim. Benim de ceplerimi deliyorlar. Kemiriyorlar sanki.''

''Bozuk gitmeyi ben ne yapayım Olric? Son kullanma tarihi geçmiş gitme benim işime yaramaz. Bana şöyle ses getirecek, şaşalı bir gitme lazım.''

...

Neyse sevgilim. Kusura bakma. Benim gitmem gerek. Telaşlanma. Fazla uzağa gitmiyorum. Otağıma çekileceğim. Merak etme ölmeyeceğim. Yaşıyacağım. Acını yaşayacağım hep. Sensizliğini, yalnızlığımı yaşayacağım. Meraklanma otağım bunun için en uygun yer. Aslına bakarsan ölmek için de... Şöyle yatağa uzanacaksın bir güzel. Gözlerini kapayacaksın. Ruhunun bedeninden yavaşça çekilişini hissedeceksin. Son nefesini satacaksın azraile ama öyle taksitle değil, peşin peşin... Böyle anlatınca da canı çekiyor insanın. Hey garson şu boşları al da demli bir ölüm getirsene bana.

Kusura bakma sevgilim artık gidiyorum. Aslında hiç gidesim yok. Sözü uzatmamdan da belli. Senin de kalmaya mecalin yok. Anlıyorum ve gidiyorum. Biliyorum en son beylik bir söz söylemem gerekiyor. Bense sadece gidiyorum diyorum. Bana sorarsan en beylik söz budur. Söylemesi zor. Uygulaması daha zor. Geri dönüşü de yok. Kullanımı bence hükümet tarafından yasaklanmalı. En azından kapalı alanlarda. Sonra alışkanlık haline geliyor. Aşıkları zehirliyor ve her geçen gün öldürüyor onları.

Bütün hesaplarımı ödediğime göre kusura bakma sevgilim ben artık gitmeliyim.