- Kategori
- Şiir
Ayrılık

Ayrılık...
Hani
benim seni
senin beni sevdiğimiz gün var… ya!
Hani Perşembe gibi bir gün,
örneğin çarşambadan sonraki…
Anımsıyor musun?...
Hani sonra sen,
kalkıp su içmeye gitmiştin… ya, mutfağa,
Hani,
Sanki,
susamışsın gibiydin… ya!
İşte tam o sırada oldu herşey.
O anda doldu kafamın içine bir şeyler,
Ve başım birden bire,
İkiden ikiye…
üçten iki yüz bine kayıp,
gidiverdi sevgilim…
Ve aklımın gittiği yerde, gönlümün hatıraları yoktu.
Seni göremedim.
Senin beni,
benim seni sevdiğimi bilen
hiç kimse yoktu.
Otobüs, tramvay, tren, tabanvay,
hiç birisi yoktu.
Başım ağrıyordu.
Ama, düşünüyordu…
Gönlüm, başımın düşünmesinden beri,
Seni göremiyordu…