Az da olsa umutluyum!

Çok değil, bir on sene önce deselerdi ki “Türkiye’de yakın bir gelecekte faili meçhullerin hesabı sorulacak ve faili meçhullere bulaşanlar tek tek yargılanacak” inanmazdım. Güler geçerdim.

Emin olun gülerdim ve deli olduğunu düşünürdüm.

Oysa şu anda bir takım tutuklamalar yapılıyor.
Güneydoğunun korkulu rüyası olan JİTEM komutanları hakkında tutuklama kararları çıkıyor.

Darbe heveslisi generallerin sorgulanması söz konusu.
Ciddi bir gelişme.

Bir düşünün bakalım, bu ülkede ismi ikinci iddianameye geçmiş Orgenerallerin darbe planları hayata geçmiş olsaydı ne olurdu halimiz?
Kaç insanın hayatına mal olurdu darbe hiç düşündünüz mü?
Darbenin kime vuracağı belli olmaz ve darbeden medet uman bir kafa ile de zaten bir yerlere gidilmez.
Hani o cumhuriyet mitinglerindeki aklı evvellerden kimisinin “ordu iş başına” dövizi vardı ya, beyninin arka planındakini alenen yansıtıyordu.
12 Martları, 12 Eylülleri yaşayanlar bilir aslında darbenin nasıl sonuçlar doğuracağını.
Yaşamamış olanlar içinse en azından dünya darbeler tarihini incelemelerinde fayda vardır.
Darbelerin açtığı yaraların neler olduğuna bakmalarında mutlaka fayda olacaktır ve tez elden bu heveslerinden vazgeçerler ve her kim ki darbeye meyil ediyorsa onun karşısında durmayı görev bilirler.

40 sene önce dünyaya gelmiş olan ben, bu topraklarda bir gün olsun şöyle huzurlu bir yaşama tanık olamadım.
Hemen hemen hiçbir dönemde huzur olmadı bu topraklarda.
Yazık oldu.
Koca bir kırk yıl darbeler, ölümler, provokasyonlar gündelik yaşantımızın parçası haline geldi.
Lakin şimdi görüyoruz, ufak da olsa kimi şeyler değişmeye yüz tutmuş durumda.
En azından bir dönemin karanlıkları üzerine gidilmeye çalışılıyor olması bile önemli bir gelişme.
Umarım bu karanlıkların üzerine gidilmeye devam eder.
Bir noktadan sonra bir dönemin hesabını vermek zorunda olanlar elini kolunu sallayarak muteber birer kişilikler şeklinde ortalıklarda dolaşmazlar.

Ben az da olsa umutluyum.