Az Önce "Bitti"

Yıllarca özlemini duyduğum bu aşk oyununa bende dahil oldum bir zamanlar. Aşkların sevdaların en güzel yaşandığı...

Sevdaların en güzel yaşandığı günlerde sevmiştim. Bilmiyordum zorlu labirentlere gireceğimi. Çıkışa gitmek için kesik atıp yalnızlığıma, akan sensizliği serdim yollara..

Her dakika bir sayfa yırtıyorum gönlümün senli kısmından,
Her saniye yeni bir kesik atıyorum yüreğime,
Birazcık olsun unutsun acını diye...

Kalem bıktı seni yazmaktan, kağıt sustu..
Mantık ellere söz geçiremedi, yürek yaz dedi.. sadece yaz...
Ankara haziranın ortasında ağladı, yaş düştü omuzlarıma...
Hayat senden önce ve senden sonra olarak ikiye ayrıldı.

Bitti...

Filmlerin sonunda görmüştüm hep bu kelimeyi...
Kadın ve erkek kavuşurdu, ardından 'bitti' olurdu.
Arkasından bakılan bir kadın kalmazdı hiç birinde...
Tüm acılar yaşanır, ağlanır ve sonunda mutlu olunurdu.
Saat 12yi vurduğunda herşey eskisi gibi olurdu fakat, o ayakkabının sahibi hep bulunurdu.
Kötü kalpli kurtlar hep o yataktaydı lakin, avcılar hiç bitmezdi...

Alışık değildim anlayacağın... Az önce başlayıp biraz önce 'biten' 'şey' sadece filmler sanardım hep...
Hadi bekleme daha fazla, bu giden tren seni çağırıyor...