Az sonra

Bittiğini sandığın anların arkasına gizlenip, çıkmak için yol gözleyen bir başlangıç öyküsü gibidir hayat .

Yazmaya çalışıyorum sadece ve hepimizin yapmaya çalıştığı gibi içimizden geldiğince. Sakın karalamadır bunlar sanmasın kimse ve tabi ki bende. Ve yine sakın, çalıp çırpmayın yazmaya çalışıyorum derken satır aralarında oluşan fikrimi. Vebali vallah billah üzerinizde kalır ve silkelensenizde tozları büyülüdür.

Nerde kalmıştık bile deme ihtiyacı hissetmeden , sanki az önce buradaymışım gibi hareketle yola devam .

_ Az sonra ararım seni, şu an müsait değilim .

Dur ya !!! '' Günaydın bile diyemedim oysa , kapatmadan sana'' Kapanan sadece bir tuşun klik sesi olsa. Biliyorum az sonraların nedenli uzun süreceğini ama bu sefer içim rahat , çünki sana karşı hiçbir şey hissetmiyorum. Ne bir beklentim var senden yana nede bir beklenti olmalı benden yana.

Çok şey öğrendim ve paylaşmalıyım ne öğrendiğimi. Acil tarafından '' hoş, hiç acelem yok ya, üzerime takılı etiket sonrası yaşamsal döngü adına.'' Bu sefer hiç bahsetmemeliyim ne olup ne bittiğini, bunca acı, bunca gözyaşı, bunca kaos varken yaşadığımı sandığım bu çoğrafya üzerinden. Sadece anlık tepkiselliğimi paylaşmak istiyorum geçmiş dönemden tek bir farkla. Kıyısındayım artık hayat'ın. Yazılarım da tıpkı soyut resim yapan ressamların seçtiği temalar gibi. Gördüğünü kendince yorumla gibi okuduğunuzu kendinizce yorumlamınız gibi.

_ '' Az sonra ararım seni '' dedi ve bihayli az sonralar gibi oldu yine her zaman ki gibi.

Eskiden olsaydı takılıp kalırdım bu bitip tükenmeyen az sonraların ne zaman sonlanıcağına. Ve içimde, tütmeye yüz tutmuş ateşin dumanı, boğazımı yakarken bir an önce gelsin isterdim '' az sonra arar inşallah beni '' ihtimalinin. Dumanını önce yüzümde hisseder sonra burnumdan yukarı doğru çıkarken gözlerimde acı dolu yansımasına şahitlik ederdim. Bilseydim sonralarında oluşan ateşin harlı kısmının nedenli büyük bir şekilde yüreğimi yakacağını hiç oluştururmuydum iki odun arasında saklı tuttuğum çırayı...

_ Az sonra......