Azade’ler adına teşekkürden aciz olmak…

İnsan bazen nasıl teşekkür edeceğini bilemez ya…

Sözcükler dilin ucuna gelir, bir türlü dökülemez…

Sözcükler yerine bir sıcacık bakışla, sıcacık bir tokalaşmayla ya da dostça bir dokunuşla teşekkür edilir…

Tek sözcük kullanılmaz, ama çok derin bir teşekkürdür bu… Teşekkürü eden de, alan da bu sıcaklığı hisseder.

23 Aralık günü, İzmir’ de Azade’ nin Türkiye galasına katılan herkes; seyircisiyle, oyuncusuyla, yönetmeniyle, destekçileriyle herkes ama herkes birbirine böyle teşekkür ediyordu…

Belki dillerde teşekkürler, övgü dolu sözler, kutlamalar vardı ama teşekkürlerin asıl sıcaklığı gözlerdeydi…

Ben halâ teşekkürden acizim…

Nasıl teşekkür edeceğimi hala bilemiyorum. Kimlere, hangi sözclerle teşekkür edeyim, bilmiyorum…

 Önce Milliyet Blog’ a teşekkür ederek başlayayım…

Öykümü yayınladığım Milliyet Blog ilk teşekkürü hak ediyor. Eğer bu site olmasaydı yıllardır öykü torbamda biriktirdiğim yaşanmışlıkları, acıları, feryatları ne sizlere ne de o gün tiyatro salonunda bulunan izleyicilere ulaştıramayacaktım.

Azade öyküsünü, öykünün ağırlığına karşın, sabırla okuyan, olduğu gibi yayınlamam için destek olan dostlara teşekkür ediyorum.

Bu öyküyü okuyup, içindeki acıları, feryatları, yardım çağrılarını yüreğinde hisseden, okuyup geçmek yerine “ne yapmalı” diye düşünebilen tüm dostlara ve özellikle de Cenk Behram SU dostumuza teşekkür ediyorum…

Cenk Behram SU dostumuza verdiği sözü tuttuğu için, tüm emekleri için, asla pes etmediği için, oyunu böylesine güzel sahnelediği için, izninizle, bir kez daha teşekkür ediyorum…

Oyunda rol alan, özellikle Azade ve Hacer rollerini kabul eden, uzun replikleri sabırla ezberleyen ve yaşıyormuşçasına oynayan iki “yürekli” kızım; Fatma KABAKÇI ve Esra YILDIRIM’ a…

Ağabey rolünü gerçek bir ağabey yüreğiyle oynayan Nuri MUTLU’ ya…

Rollerini yürekleriyle oynayan yardımcı oyuncular Egemen YONTAR, Hayriye HAZAR ve Halime DURAN’ a…

Hem Yönetmen Yardımcısı hem de yardımcı oyuncu olarak görev alan ve gerçek bir baba olan Haluk HAZAR’ a…

Sanat Yönetmeni Bora KASKAN’ a…

Teknik kumandada Berkay ŞAHİN’ e…

Oyunun sahnelenmesinde görev alan ya da destek olan isimlerini bilmediğim o güzel insanlara…

Harika müziklerini severek kullandıran ve ekibi yüreklendiren Mercan DEDE’ ye…

Galanın gerçekleşmesine destek veren, seyirciyi ve tiyatroyu en güzel şekliyle buluşturan İzmir, Konak Belediye Başkanı Sn. Dr. Hakan TARTAN’ a…

Galanın gerçekleşmesinde ve organizasyonda büyük destekleri olan Kent Konseyi Başkan Vekili Sn. Latife ŞENCAN’ a…

Konak Kadın Meclisi Üyeleri’ne ve Yönetim Sekreteri Tülay ÖZTÜRK’ e…

Oyunu destekleyen tüm Sivil Toplum Örgütlerine…

O gün salonu dolduran, sanatçıya hak ettiği değeri ayakta alkışlayarak veren o güzelim İzmir seyircisine…

Oyunun ilk gösterimine destek olmak amacıyla askıya bilet koyan Milliyet Blog yazarlarından değerli dostlar; Arif ÖĞÜTÇÜ, Erol IŞIK, Beran UZER, H.Hüseyin DULUN ile, hem askıya destek veren hem de yanı başımızda oyunu izleyen, izlenimlerini sizlere aktaran, heyecanımızı, sevincimizi oracıkta paylaşan güzel dost Ayşen Arslangiray KURA’ ya, blog okurlarından Sevtap Öğretmenimize…

Bizleri güzel yorumlarıyla en başından beri destekleyen diğer Milliyet Blog Yazarlarına ve Milliyet Blog Editörlerine…

Hoşgörülerine sığındığım; emeği geçmiş olan ama şu an unutmuş olduğum tüm kişi ve kurumlara…

Gösterdiğiniz tüm çabalar için…

Çocuklarımızın seslerine ses verdiğiniz için…

Konunun dedikodusunu yapmak yerine “bir şeyler” yaptığınız için…

Ülkem adına, toplum adına, kızlarım adına ve âcizane kendi adıma; her birinize ayrı ayrı teşekkürlerimi, şükranlarımı, minnetlerimi sunuyorum…

Her biriniz iyi ki varsınız…

Ne sizler ne de sizin gibiler hiç eksik olmasın ülkemden…

Sağ olun, var olun…

Teşekkür adabımda ve edebimdeki hatalarım için, hoşgörülerinize sığınarak, özür diliyor, sevgi ve saygılar sunuyorum…

 **

NOT: Oyun 27 Ocak 2012’ de Kuşadası Kütüphane Tiyatro Salonunda yeniden sahnelenecektir. Askıya bilet uygulaması bu oyun için de geçerlidir.