Baba ile oğul

Zamanın birinde bir balıkçı kasabasında Celal Reisin oğluydu. Adı Hasandı. Hasan o kadar yaramaz bir çocuktu ki Celal Reis bir türlü baş edemiyordu. Yine günlerden birgün oğlunu karşısına aldı. Uzun uzun konuştuktan sonra dedi ki:

- Bak Hasan bundan sonra yaptığın her yaramazlık için bahçedeki ağaca çivi çakacağım. Herkes görsün ne kadar yaramaz olduğunu.

Hasan işin başında fazla umursamamış. " Aman ne olacak çaksan sanki " demiş. Geçmiş. gel zaman git zaman ağaçtaki çiviler çoğalmaya başlamış ve kasabadaki çocuklar Hasanla dalga geçmeye başlamışlar. Hasan bakmış ki böyle olmayacak buna bi son vermesi gerektiğine karar vermiş. Çıkmış babasının karşısına ve anlatmaya başlamış:

- Baba bu böyle olmuyor. Kasabadaki bütün çocuklar benle alay etmeye başladı. Demiş ve devam etmiş..

- Buna bir son vermem lazım. Ben düşündüm ki yaptığım her iyilik için bir çivi yi sökelim. Bende bu yolla çivilerden kurtulmuş olurum. Demiş.

Celal Reis bir oğluna bakmış bir de çivilere... Sonra:

- Tamam sen bilirsin. demiş

Bir zaman geçtikten sonra Hasan çivileri yaptığı iyiliklerle çıkartmayı başarmış ve babasına demiş ki:

- Baba bak çivileri çıkardım. Ben artık iyi biri oldum. demiş...

Celal reis bir süre sustuktan sonra:

- Evlat, yaptığın iyiliklerle o çivileri çıkardın. Fakat çivilerin bıraktığı izler hiç bir zaman kapanmayacaktır.

Aslında söylemek istediğimi bi kısa hikaye gayet açık bir şekilde anlatıyor. Arkadaşlar söylediğimiz sözlerin, yaptığımız davranışların nasıl sonuçlar ortaya çıkaracağını düşünmeliyiz. Yani bir adım atmadan önce iki kere düşünmeliyiz. çünkü çevremizdekileri kırdıktan sonra ne kadar iyilik yaparsan yap karşında ki kırılmıştır bir kere ve hiç bir şey eskisi gibi değildir artık.. O yüzden ne çevremizde ki sevdiklerimizi ne de kendimizi üzmemek için yaptığımız davranışları, söyleyeceğimiz sözleri sarfetmeden önce bir kere daha düşünelim....